8739620404

Historia gospodarki leśnej i prac urządzeniowych w lasach Nadleśnictwa Sucha:

Lasy suskie:

A. Przed rokiem 1945.

•    Dla omawianych terenów najlepiej zachowały się plany urządzeniowe z roku 1933, dla lasów, które były w posiadaniu rodu Tarnowskich.

Plan cięć na okres gospodarczy 1933/34 - 1942/43 przewidywał dla okręgu Stryszawa pozyskanie 363 m³ grubizny netto 21 ha zredukowanej powierzchni leśnej, a w ramach użytków przedrębnych 19.3 m³ grubizny netto z 1 ha powierzchni manipulacyjnej.

Plan zalesień przewidywał zalesienie halizn, płazowin i zrębów bieżących wyłącznie świerkiem 2-letnim w więźbie 1.3 x 1.3 cm do 1.5 x 1.5, zależnie od warunków siedliskowych.

Poprawki zalecono wykonywać Md i Św, a w miejscach podmokłych Olcz.

Pierwsze prace urządzeniowe zostały przeprowadzone w 1914 r. przez Adama Loreta.

Do roku 1930 lasy dóbr suskich były zagospodarowane zrębami zupełnymi, wyjątkowo oszczędzano nalot i podrost uzupełniająco go świerkiem z sadzenia.

Wg planu urządzeniowego z 1933 r. udział gatunków i klas wieku przedstawiał się następująco:

Św - 70% pow. leśnej,

Jd - 25% pow. leśnej,

Bk - 5% pow. leśnej

Halizny i płazowiny - 1.0% powierzchni

I    klasa wieku- 28.0% powierzchni

II    klasa wieku- 13.0% powierzchni

III    klasa wieku - 17.0% powierzchni

IV    klasa wieku - 34.0% powierzchni

V    klasa wieku - 6.0% powierzchni

VI    klasa wieku - 1.0% powierzchni

Dla d-stanów położonych poniżej 800 m. n.p.m. ustalono 80-letni wiek rębności, zaś dla pozostałej powierzchni d-stanów przyjęto 100-letni wiek rębności z uwagi na gorsze warunki siedliskowe d-stanów położonych powyżej 800 m. n.p.m.

Masowe pojawienie się opieńki z dezaktualizowało istniejący plan.

Jako środki zawodne stosowano: usuwanie porażonych drzew, karczowano pniaki, palono korę i niszczono owocniki.

•    Dalszego zniszczenia w tych lasach dokonała II wojna światowa.

Doprowadziło to w efekcie do znacznego przerzedzenia d-stanów.

B. Po roku 1945.

•    W okresie powojennym stan sanitarny lasu narzucił inny sposób użytkowania i odnowienia.

Opieńka miodowa, kornik drukarz, a następnie wiatrołomy ograniczyły użytkowanie w latach 1945-47 jedynie do użytków przygodnych (w okresie tym pozyskiwano przeciętnie rocznie ok. 47 tyś. m³ grubizny netto).

•    W 1965 r. opracowano plan gospodarczy definitywnego urządzania lasu na okres od 01.10.1965 r.-30.09.1975 r.

W myśl tego planu powierzchnię leśną podzielono na następujące kategorie ochronności: