8739620446

Stanowi jednak zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, gdyż może bezpośrednio narazić na szkodę interesy państwa⁶⁵.

Interesujący jest także wysunięty w ostatnich latach pogląd M. Lisieckiego dotyczący rozumienia pojęcia bezpieczeństwa publicznego. M. Lisiecki⁶⁶ krytykuje w sposób zdecydowany bałagan pojęciowy istniejący w funkcjonujących przepisach prawnych, czego konsekwencją jest: nieostre formułowanie zakresów działania instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa, tworzenie złych, często zbędnych struktur organizacyjnych, powstawania sporów kompetencyjnych, niewłaściwego funkcjonowania tej sfery. W konsekwencji proponuje on raczej coś odwrotnego niż przywoływani wcześniej autorzy -mianowicie wyróżnienie kilku odrębnych podsystemów w ogólnym systemie bezpieczeństwa państwa, w których zresztą funkcjonowałyby jeszcze dalsze elementy.

Reasumując dotychczasowe rozważania, należy stwierdzić, iż bezpieczeństwo publiczne to stan przejawiający się ochroną porządku prawnego, życia i zdrowia obywateli oraz majątku narodowego przed bezprawnymi działaniami.

1.3. Bezpieczeństwo powszechne

Termin bezpieczeństwo powszechne tłumaczyć można wielorako, między innymi tak, że jest to stan zapewniający ochronę życia i zdrowia obywateli oraz majątku narodowego przed skutkami klęsk żywiołowych i katastrof technicznych.

Niezbędne dla jasnego i precyzyjnego przedstawienia problemów bezpieczeństwa powszechnego jest wskazanie różnic pomiędzy znaczeniem tego pojęcia a pojęciem bezpieczeństwa ekologicznego. Różnica wydaje się oczywista.

Kluczowy dla wyjaśnienia powyższego jest fakt, że bezpieczeństwo ekologiczne odnosi się do środowiska, w którym żyjemy. Jak wskazują J. Ludwiczak i S. Wilczkowiak, środowisko to ogół elementów przyrodniczych, w szczególności powierzchnia ziemi (łącznie z glebą), kopaliny, wody, powietrze, świat roślinny i zwierzęcy, a także krajobraz znajdujący

⁶⁵    W. Chmielewski, Policja w systemie bezpieczeństwa publicznego ... wyd. cyt., s. 39 i nast.

⁶⁶    M. Lisiecki, System bezpieczeństwa publicznego państwa, „Przegląd Policyjny” nr 4, 1995; oraz M. Lisiecki, B. Kwiatkowska-Basałaj, Pojęcie bezpieczeństwa oraz prognostyczny model jego zapewnienia, [w:] P. Tyrała (red.), Zarządzanie bezpieczeństwem. Międzynarodowa konferencja naukowa, Kraków 11-13 maja 2000; M. Lisiecki, Bezpieczeństwo publiczne w ujęciu systemowym, [w:] red. J. Widacki i J. Czapska, Bezpieczny obywatel - bezpieczne państwo. Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 1998; M. Lisiecki, Bezpieczeństwo publiczne czy też bezpieczeństwo wewnętrzne?, s. 201 i nast., [w:] R. Kulczycki (red.), A. Włodarski, J. Zubek, System bezpieczeństwa Polski. Materiały z konferencji naukowej odbytej 4 i 5 listopada 1993 r. w Akademii Obrony Narodowej, AON, Warszawa 1993.

19