928098150

O ZAMUROWANYM MNICHU

Zbigniew Dobroslaw Michalski (Gdańsk Wrzeszcz)

Gdy potopem kraj zalało. Ludziom odwagi niestało. Żołnierze się wycofali.

A Szwedzi Śrem oblegali.

Rozpoznał ich chłopiec mały. Lecz się wcale nic przyznali. Więc sąd boży nakazano I winnego rozpoznano.

Wytoczyli ciężkie działa. Ludność cała aż zadrżała. Ale dzielnie się bronili Mury zbrojnie obsadzili.

Winy Szweda darowano Mnicha zaś zamurowano. Jego skarb nic znaleziony. On na wieki potępiony.

W klasztorze swe złoto skryli By spokojni o nic byli.

Mnisi mieli go pilnować I tajemnicy dochować.

Czarna owca wśród nich była. Zachłanność go oślepiła. Wśród Szwedów znalazł wspólnika.

Nocą do skarbca przenika.

Wory złodziejskie ładują. Ludzką krzywdą się nie przejmują.

Wymknąć z miasta się udało. Śladów hańby nic zostało.

Gdy mieszczanie to odkryli. Oniemieli w jednej chwili. Świadka jednak odnaleźli I przed burmistrza powiedli.