9317679172

Starożytny Wschód ~Chiny~

W212p.n.e. chiński cesarz Qin Shi Huang (Shi Huang-ti) rozkazał spalić wszystkie książki spoza państwa Qin. Rozkaz ten nie wszędzie został wykonany, jednak w konsekwencji niewiele dziś' wiadomo o starożytnej matematyce chińskiej.

Najwcześniejszy istniejący do dziś'matematyczny artefakt z Chin to pochodząca z epoki Shang (1600 p.n.e.-1046 p.n.e.) skorupa żółwia z zapisaną liczbą 123. Użyty jest system dziesiętny od góry do dołu wy drapane zostały: cyfra 1, symbol setki, cyfra 2, symbol dziesiątki, cyfra 3. Podówczas był to najbardziej zaawansowany system liczbowy na świeci. Późniejsi Chińczycy liczyli na przyrządach takich jak suanęan i chiński abakus. Nie wiadomo dokładnie, kiedy suan pan został wynaleziony, najwcześniejsza wzmianka znajduje się w Dodatku do sztuki

figur Xu Yue z roku 190 n.e..

Najstarsza chińska praca z odniesieniami do geometrii, która przetrwała palenie ksiąg, Mo Jing, pochodzi z filozoficznego kanonu motizmu napisana ok. 330 p.n.e.. Skompilowana została przez zwolenników Mocjusza (470-390 p.n.e.). Opisywała rozmaite aspekty fizyki, przy okaz ii omawiaiac też stosowane metodv matematyczne.