10647

Sama nauka gospodarcza to wiek XIX. W Niemczech pojawił się pierwszy podręcznik do polityki gospodarczej. Nauka ta powstała na bazie innych nauk: nauk prawnych oraz ekonomii.

Metody stosowane w polityce gospodarczej:

-    badania empiryczne: obserwacja, analiza sposobu oddziaływania na gospodarkę

-    metoda prób i błędów

-    opieranie się na doświadczeniach historycznych

-    postępowanie symulacyjne: wprowadza się pewne dane i próbuje się przewidzieć efekty

-    eksperyment: wprowadzanie rozwiązań na pewnych grupach i jeśli się sprawdzi o rozwiązanie to wprowadza się je na szeroką skalę

-    wykorzystywanie doświadczeń innych krajów

Decydujący wpływ na politykę gospodarczą ma doktryna._

DOKTRYNA MERKANTYLISTYCZNA

Jest to pierwsza tak rozbudowana wprowadzona doktryna gospodarcza. Powstała z chwilą pojawienia się państw narodowych (posiadały ukształtowana struknirę-państwo scentralizowane). Wynikało z potrzeby posiadania pieniędzy na utrzymanie armii, aparatu urzędniczego. Sporo zrobiły odkrycia geograficzne, które spowodowały napływ kniszca do Europy.

Pierwsze politykę merkantylistyczną wprowadziły te państwa, które nie posiadały kolom zamorskich. Wczesny merkantylizm (bulionizm, monetaryzm) ukierunkowany był na gromadzenie kruszca. Była to prymitywna polityka w XVI w. Prowadzenie takiej polityki prowadziło do zaniedbania innych aspektów polityki państwa. Polityki tej nie mogły prowadzić wszystkie państwa, gdyż nie wszystkie posiadały kruszec. Polityka ta się iue sprawdziła.

Antoni Serra w 1615 roku wydał broszurę, w której pisał o prcyczynach problemów, jakie miały państwa, które prowadziły tą politykę. Wskazywał ona na to. że należy:

-    wykorzystywać zasoby ludzkie, surowcowe

-    dążyć do stworzenia wzrostu produkcji rolniczej i gospodarczej

-    popierać eksport

Takich traktatów w Europie było wiele. Bardzo dużo pisano o pieniądzu. Co prowadziło do powstawania różnych teorii. Odbywały się debaty kupców włoskich.

Merkanto - kupiec, merkali - handlować.

Merkantylizm - to uzyskiwanie dodatniego bilansu w handlu zagranicznym.

Podobnie myśleli kupcy francuscy, holenderscy i angielscy oraz politycy.

Henryk IV i jego ministrowie zaczęli się interesować tymi poglądami:

-    Maksymiliana de Bethune oraz

-    Barthelemy de Laffemes myślą podobnie jak Serra. Prowadzą politykę wspierającą rozwój produkcji i eksport.

Bethune rozbudowuje infrastrukturę (drogi bite. porty).

Laffemes zaczął zakładać manufaktury (podział pracy) zarówno własne jak i królewskie. Wszystko to sprzyjało rozwojowi produkcji pozarolniczej i eksportowi.

Najbardziej znanym merkantylistą był J. B. Colbert.

2