Wykład z Makro str.2
Parametr MPC (KSK) - krańcowa skłonność do konsumpcji ( Marginal Propensity to Consume) -informuje jaką część (wyrażoną zwykle w %) każdego - własnego - dodatkowego dochodu rozporządzalnego gospodarstwo planuje wydać na konsumpcje
Kąt nachylenia linii prostej (funkcji konsumpcji) +tg (alfa) - wyznacza współczynnik MPC. Jego wartość oscyluje między 0 < MPC < 1
J. M. Keynes natomiast przyjmował, że skłonność do konsumpcji jest funkcją mniej więcej stałą.
Czynniki wpływające na skłonność do konsumpcji (warto zaznaczyć, że nie używał on pojęcia krańcowa skłonność do konsumpcji) podzielił na czynniki obiektywne i subiektywne.
Do czynników obiektywnych zaliczył:
• Zmianę jednostki płac (zmiana dochodu realnego wyrażona w jednostkach płac)
• Zmiana różnicy między dochodem brutto a dochodem netto
• Niespodziewane zmiany w wartościach kapitałowych nieuwzględnione przy obliczaniu dochodu netto (chodzi głównie o zmiany wartości majątku rzeczowego i finansowego)
• Zmiany stopy dyskontowej w czasie (głównie chodzi o stopę procentową)
• Zmiany w przewidywaniach co do relacji obecnego i przyszłego poziomu dochodu Natomiast do czynników subiektywnych:
• Wpływających na rozmiary konsumpcji przy danym dochodzie zaliczył wszystkie te pobudki natury subiektywnej i społecznej które decydują o wielkości wydatków
Przeciętna skłonność do konsumpcji
• Oprócz krańcowej skłonności do konsumpcji w literaturze wyróżnia się także przeciętną (średnią) skłonność do konsumpcji (ang. Average propensity to consume APC), które określa przeciętne w skali kraju pożądane wydatki na konsumpcje przypadające na jednostkę dochodu rozporządzanego, czyli
APC = C/Y0
gdzie:
C- całkowita wielkość planowanych wydatków na konsumpcję Y0- roczna wielkość dochodu do dyspozycji
Paweł Czudec ki