11847

Symbolem parku jest okrzyn jeleni (endemit), któiy występuje tylko w Babiogórskim Parku Narodowym. Z innych rzadkich roślin występują także: rogownica alpejska, wyblin jednolistny, zimoziól północny, turzyca pchla, tocja karpacka, tojad morawski.

Fauna

Dotychczas stwierdzono na obszarze Babiej Góry występowanie 3571 bezkręgowców i 188 kręgowców. Elementem charakterystycznym przyrody wysokich gór jest piętrowy układ roślinności. Wiele gatunków zwierząt jest związanych z klimatem i roślinnością danej strefy roślinności. Widoczne jest to zwłaszcza u bezkręgowców. Duże ssaki mają większą odporność na zmienne warunki klimatyczne i zasiedlają większe obszaiy, które mogą obejmować kilka pięter roślinnych.

Występowanie na terenie parku 188 gatunków kręgowców stanowi około 30% kręgowców występujących w Polsce. Na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego stwierdzono występowanie 50 gatunków ssaków, co stanowi około 30% fauny kręgowców Polski. Wśród żyjących tutaj ssaków stwierdzono zaledwie jeden gatunek alpejski - damiówke tatrzańską (Microtus tatricus). Strefę wysokogórską zasiedlają te same gatunki ssaków co występujące w strefie łąk, lasów.

Badania zoologiczne na Babiej Górze prowadzono od połowy XIX wieku i głównie dotyczyły owadów, pająków, mięczaków, ryb, płazów i ptaków. Drobnymi ssakami zainteresowano się dopiero w latach 30. ubiegłego stulecia. Na terenie Babiej Góry stwierdzono występowanie 33 gatunków drobnych ssaków.

Babia Góra i cały rozciągający się wokół niej obszar to jedno z piękniejszych miejsc naszego kraju, gdzie swoistym bogactwem kultury duchowej i materialnej jest dziedzictwo naszych praojców.

Grzbiety górskie wokół masywu Babiej Góry tworzą miejsce styczne regionów zamieszkałycłi przez kilka grup etnicznych górali: od północy Babiogórcy; od południa Orawianie, od zachodu Żywczaki, od wschodu Kliszczacy. Każda z tych grup wykształciła swoisty typ budownictwa, stroju, zdobnictwa, rzeźby, malarstwa, muzyki i obrzędów. Ważnym momentem w historii osadniczej całego rejonu Babiej Góry, wspólnym zarówno dla północnych, jak i południowych jej stoków, było przybycie na ten teren pasterskiej ludności wołoskiej, której najsilniejsza fala dotarła tu w XVII wieku. Mieli oni duży wpływ na kulturę duchową i materialną górali regionu Babiej Góry.

Elementem szczególnie wyrazistym mającym charakter kulturowy jest budownictwo. Podstawowymi materiałami budowlanymi dawnej wsi były: kamienie, glina i mech i drewno. Najstarszym typem domu mieszkalnego u Babiogórców, była chata kuma o jednoizbowym wnętrzu, gdzie razem przebywali ludzie i zwierzęta. W XIX wieku budowano zagrody