13617

Drgania pod wpływem sił sprężystości:

Częstotliwość drgań własnych zależy od własności fizycznych i kształtu ciała, lub układu drgającego, jeżeli drgania wykonywane są pod wpływem wewnętrznych sił sprężystości ciała. Częstotliwość drgań własnych tego układu wyraża wzór

związek między częstością kołową o a częstotliwością to co = 2nf. zatem

Częstość kołowa drgań własnych: cu₀ =

Okres drgań: T

1.2 Działania na w ektorach

Modlił Wektory poświęcony jest przypomnieniu działań jakie wykonywać można na wektorach (w szczególności dodawanie i odejmowanie). Do dyspozycji są dwie współrzędne wektorów (x, y), które dowolnie ustawiamy. Najprostszą metodą dodawania graficznego wektorów jest metoda równoległoboków. Odmierzamy w niej długość jednego wektora, a następnie przenosimy na koniec drugiego. Tak utworzoną łamaną (można dodać w ten sposób dowolną ilość wektorów) łączymy prostą, która jest sumą poszczególnych połączonych w ten sposób wektorów. Na samym dole program wylicza nam moduł (długość) wypadkowego wektora.

1.3 Prawa Kirchhoffa oraz prawo Ohma

Prawa sformułowane przez niemieckiego naukowca Gustava Kirchhoffa opisują zachowanie rozgałęzionych obwodów elektrycznych Zaproponowane zostały dwa prawa jedno dla prądów w węźle (tzw. prawo prądowe), natomiast drugie zwane również prawem napięciowym, dotyczy bilansu napięć w zamkniętym obwodzie elektrycznym prądu stałego.

Pierwsze prawo Kirchhoffa brzmi:

Dla węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna

natężeń prądów wpływ ających (+) i wypływających (-) z węzła jest równa 0.

Drugie prawo Kirchhoffa brzmi:

W zamkniętym oczku suma spadków napięć na oporach

równa jest sumie sił elektromotorycznych występujących w tym oczku.

Prawo Olima odkryte zostało w 1827 roku i jest ono podstawowym prawem potrzebnym do zrozumienia działania obwodów elektrycznych. Prawo to mówi, że napięcie U na końcach przewodnika, przez który płynie prąd o natężeniu I jest iloczynem natężenia prądu i rezystancji R tego przewodnika, czyli:

U = I • R

Moduł Kirchhoff składa się z sześciu symulacji. W pierwszej modyfikować można napięcie źródła wraz z jego wewnętrzną rezystancją oraz rezystancję obciążenia. W wyniku czego otrzymuje się obliczoną wartość płynącego prądu. Punkt drugi przedstawia połączenie szeregowe oporników oraz spadki napięć na poszczególnych z nich Regulacji dokonać można każdym z oporników oraz wartością napięcia źródłowego. Możemy zaobserwować dokładnie jak napięcie jest dzielone na każdy opornik z osobna (II prawo Kirchhoffa). W trzecim przykładzie przedstawiony został obwód ze źródłem stałym i równolegle