dysfunkcjom. Profesjonalna praca socjalna skupia się na rozwiązywaniu problemów i zmianie.
Praca socjalna wyrosła z humanitarnych i demokratycznych ideałów i opiera się na szacunku wobec równości, wartości i godności wszystkich ludzi.
Praca socjalna opiera swoją metodologię na usystematyzowanej wiedzy opartej na badaniach i ewaluacji praktyki. W pracy socjalnej przyjmuje się złożoność interakcji pomiędzy ludźmi i ich środowiskiem oraz zarówno podleganie czynnikom środowiska, jak i zmienianie ich.
Praca socjalna występuje przeciw barierom, nierównościom i niesprawiedliwości istniejącym w społeczeństwie. Odpowiada zarówno na nagłe sytuacje kryzysowe, jak i na codzienne osobiste i społeczne problemy. Interwencje w pracy obejmują od skoncentrowanych głównie na osobie procesów psychospołecznych, do zaangażowania w procesy planowania i rozwoju w ramach sprawowanej przez państwo polityki społecznej. Mieści się w tym poradnictwo, kliniczna praca socjalna, praca grupowa, praca społeczno -pedagogiczna, pomoc rodzinie i jej terapia, jak również starania zmierzające do tego, aby pomóc ludziom w uzyskaniu usług i dostępu do zasobów w społeczności lokalnej. Interwencje obejmują także administrowanie placówkami służb socjalnych, organizowanie społeczności lokalnej i angażowanie w społeczne i polityczne działania mające wpływa na politykę społeczną i rozwój gospodarczy (Nowe definicje pracy socjalnej, IFWS, 2000).
Cele pracy socjalnej:
„ułatwianie włączania marginalizowanych, społecznie wykluczonych, wydziedziczonych, słabych i zagrożonych grup ludzi,
przeciwdziałanie barierom, nierównościom i niesprawiedliwościom istniejącym w społeczeństwie,
praca z jednostkami, rodzinami, grupami i społecznościami oraz ich mobilizowanie na
rzecz wzbogacania ich dobrostanu i zdolności do rozwiązywania problemów,
pomoc ludziom w uzyskiwaniu usług i zasobów w ich społecznościach,
kształtowanie i wdrażanie polityk i programów, które wzbogacają dobrostan ludzi oraz
promują rozwój i prawa człowieka,
zachęcanie ludzi do angażowania się w podejmowanie działań na rzecz rozwiązywania
lokalnych, krajowych, regionalnych czy międzynarodowych problemów,
rzecznictwo dotyczące rozwiązywania problemów społecznych, formułowanie i
wprowadzanie w życie polityki społecznej opartej na respektowaniu zasad etyki,
praca na rzecz ochrony ludzi, którzy nie są w stanie radzić sobie sami, jak na przykład
dzieci wymagające opieki i osoby doświadczające choroby psychicznej czy niedorozwoju
umysłowego, w ramach przyjętego i etycznie słusznego prawodawstwa,
angażowanie się w akcje społeczne i polityczne celem wpływania na politykę społeczną,
rozwój ekonomiczny i wywoływania zmian przez krytykowanie i eliminowanie
nierówności,
wzmacnianie stabilnych, harmonijnych i wzajemnie się szanujących społeczeństw, które nie naruszają praw człowieka,
promowanie tradycji, kultur, ideologii, przekonań i religii różnych etnicznych gmp i społeczeństw w zakresie, w którym nie są one w konflikcie z fundamentalnymi prawami człowieka.