13920

Francja to państwo w zachodniej części kontynentu europejskiego. Graniczy z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami, Szwajcarią, Wiochami, Hiszpanią i Andorą. Kraj jest także połączony z Wielką Brytanią przez tunel pod kanałem La Manche. Zajmuje obszar 551 000 km2 i jest trzecim co do wielkości krajem Europy po Rosji i Ukrainie. Żyje w niej pod 64 min osób. Jej część metropolitalna dzieli się na 22 regiony, 96 departamentów oraz około 36 300 gmin.

1) Rozwój systemu politycznego

Francja nazywana jest laboratorium form ustrojowych dzięki swojej bogatej historii i różnorodnych systemów ustrojowych, które były w niej wprowadzone. Od 1791 roku obowiązywało w niej 15 konstytucji i systemy ustrojowe tj.: monarchia parlamentarna, dyktatura jednostki, rządy komitetowe, republika prezydencka, republika dyrektorialna, republika parlamentarna i republika półprezydencka. System partyjny, jak na razie, funkcjonował we Francji najdłużej w formie monarchii parlamentarnej oraz republiki parlamentarnej. Ustrój republikański we Francji jest związany z wieloletnią tradycją, a każde zmiany były oznaczane kolejną cyfrą rzymską. W swej bogatej liistorii Francja miała ich aż 5. I Republika istniała w okresie rewolucji, w latach 1792-1799, lecz zastąpiono ją rządami Napoleona. Najpierw jako konsula, a później jako cesarza. II Republika, która istniała w latach 1848-1852 była republiką prezydencką, a po niej nastąpiło Drugie Cesarstwa III Republika została wprowadzona w 1871 i funkcjonowała do 1941. Miała charakter parlamentarny. IV Republika istniała w latach 1946-1958, a rozpoczęła się po wyzwolenia Ostania, obecna V Republika została ustanowiona w 1958 roku.

Konstytucja z 1985 roku ustaliła system oparty na równowadze ustawodawczej, czyli parlamentu złożonego z dwóch izb: Izby Deputowanych i Senatu oraz wykonawczej, czyli prezydenta i Rady Ministrów. Tym samym doszło do przewagi parlamentu, który był złożony z różnych partii. Rządy były tworzone w sposób koalicyjny z większości parlamentarnej, lecz koalicje te były nietrwałe, a rządy zmieniały się stosunkowo szybko. Rola prezydenta została osłabiona i nie wykorzystywał on uprawnień przyznanych mu przez konstytucję. W III Republice przodowały takie tendencje jak: wszechwładza czy dominacja parlamentu, wielopartyjność, z wyraźnym podziałem na prawicę-lewicę, niestabilność rządów, w którym dominowały partie centrum (1). Między III a IV Republiką, podczas II Wojny Światowej we Francji funkcjonował system rządów tymczasowych: autorytarny system rządów Vichy, a na emigracji rząd generała de Gaulle’a. Po wojnie zaczęto się zastanawiać czy wrócić do ustroju