14039

5)    finansowanie publicznych zamówień na opracowania naukowe lub innowacyjne

6)    innych rodzajach finansowego wspierania pojedynczych wytwórców lub ich grup

Elementy mikro nie powinny być sprzeczne z celami i zasadami polityki makro

6.    UWARUNKOWANIA POLITYKI EKONOMICZNEJ

1)    USTROJOWO-SYSTEMOWEustrój polityczno-społeczny

stnikniry państwowo-administracyjne i społeczne rozwiązania instytucjonalno-systemowe w gospodarce

2)    ZEWNĘTRZNE międzynarodowa sytuacja polityczna, stosunek z sąsiadami

przynależność do międzynarodowych ugrupowań politycznych, militarnych, gospodarczych międzynarodowa sytuacja gospodarcza warunki wymiany

3)    WEWNĘTRZNE stan i struktura zasobów: przyrodniczych, majątkowych, ludzkich

zagospodarowanie przestrzenne kraju i regionów wewnętrzna sytuacja polityczna stosunki narodowościowe stosunek społeczeństwa do władzy układ sil politycznych w krajach

7.    GŁÓWNE DZIEDZINY (PODSYSTEMY) POLITYKI GOSPODARCZEJ Podsystemy polityki gospodarczej można wyodrębnić kierując się:

Wg kmsrium PIZgdmiPUWggO można wyodrębnić:

•    polityki sektorowe: przemysłowa, rolna, żywnościowa, handlowa, komunikacyjna, komunalna itp.

•    polityki społeczne: oświatowa, ochrony zdrowia, mieszkaniowa, demograficzna

•    sterowanie rozwojem infrastruktury

Wg kryterium ipstnimentącii można wyodrębnić:

•    polityka pieniężna (monetarna) - obejmuje m.in. politykę emisyjna i kredytową

•    polityka budżetowa (fiskalna) -obejmuje m.in. politykę podatkowa i cebra

•    politykę inwestycyjną- związaną z polityka lokalizacyjną

•    politykę zatrudnienia

•    politykę cenowo-dochodową

•    politykę ubezpieczeń

•    politykę naukową i innowacyjną

8.    CELE POLITYKI GOSPODARCZEJ

•    generalne - suwerenność narodowa, sprawiedliwość, postęp ekonomiczno społeczny, prawa człowieka •ustroiowo-systemowe i polityczne - umacnianie istniejącego ustroju społeczno-gospodarczego, zapewnienie jego ewolucji

•    ekonomiczne - pomnażanie bogactw kraju, powiększenie dobrobytu

efektywne wykorzystywanie zasobów i wzrost gospodarczy, przemiany strukturalne, wzrost przedsiębiorczości równowaga gospodarcza, wzrost udziału w międzynarodowym podziale pracy

•    społeczne - sprawiedliwy podział dochodu, gwarancja zatrudnienia, wyrównanie szansy awansu, dostęp do dóbr kulturalnych i

oświaty, zapewnienie ochrony zdrowia, zabezpieczenie społeczne

•    ekologiczne - ochrona środowiska naniralnego, rekultywacja

•    obronno-militarnc - powiększenie potencjału gałęzi o znaczeniu obronnym, zapewnienie niezbędnych rezerw mocy

produkcyjnych i środków produkcji

9.    POLITKA FISKALNO-BUDŻETOWA JAKO NARZĘDZIE REGULACJI POPYTU

•    Polityka fiskalno-budżetowa wpływa bezpośrednio na wielkość łącznego popytu

•    Proponowane przez keynesistów działania w ramach polityki fiskalnego-budżetowej:

1)    Zwiększenie progresji opodatkowania - przy wysokich dochodach wzrost wydatków przeznaczonych na konsumpcje jest niewielki w stosunku do całkowitego wzrostu dochodu; przy niskich dochodach krańcowa skłonność do konsumpcji jest wysoka ; keynesiści proponują zwiększenie progresji opodatkowania wysokich dochodów przy jednoczesnym wzroście świadczeń społecznych na rzecz grup najniżej uposażonych

2)    fteleimóc. dld dzidłalaoŚtiillWŁSŁy.Łyjllci - polega na obniżce stopy podatkowej od zysków przeznaczonych na inwestycje ; stwarza to bezpośrednie zachęty do wzrostu inwestycji

3)    Manipulowanie wielkością globalnych wydatków rządowych - bezpośrednie zasilanie finansowe niektórych gnip społecznych -zwiększenie wydatków w okresie recesji przyczynia się do zwiększenia globalnego popytu; inwestycje publiczne - znajdują zastosowanie wówczas, gdy inne środki polityki gospodarczej nie przynoszą oczekiwanych rezultatów