Większość lat 70-tych i 80-tych została przeznaczona na integrację racjonalnych oczekiwań w makroekonomii. Ekonomiści są dziś bardziej świadomi roli oczekiwań w wyznaczaniu efektów szoków i polityki.
Obecne badania w makroekonomii obejmują kontynuację wzdłuż trzech linii. Neoklasycy zgłębiają stopień do którego wahania mogą być tłumaczone jako ruchy w naturalnym poziomie produktu, jako opozycja do ruchów poza tym poziomem. Neokeyensiści zgłębiają rolę wad rynku w wahaniach. Teoretycy „ new growth” zgłębiają rolę R&D .
Pomijając różnice istnieje wiele propozycji, z którymi większość makroekonomistów się zgadza. Dwie główne to: zmiany AD powodują zmiany produktu w krótkim okresie oraz powrót produktu do naturalnego poziomu w dłuższym okresie.