14982

CZYM JEST FILOZOFIA POLITYKI?

Skumaj to:

•    Wszelkie działania polityczne mają na celu albo zachowanie obecnego stanu rzeczy, albo jego zmianę.

•    Zakładamy, że chcąc zachować stan rzeczy nie chcemy dopuścić do sytuacji gorszej, natomiast próbując dokonać zmian chcemy nadejścia czegoś lepszego.

•    Myśl o lepszym i gorszym zakłada istnienie idei dobra, łatwo jednak temu zaprzeczyć.

•    Dlatego należy szukać takiej koncepcji dobra która nie opierałaby się na opinii, ale na wiedzy - tak aby nie można było jej podważyć.

•    Jeśli ludzie obiorą za cel poznanie jak powinno wyglądać dobre życie, dobre społeczeństwo - wówczas będziemy mieli do czynienia z filozofią polityki.

Filozofia polityki jest częścią filozofii. Jest tym jej działem, który jest najbliższy życiu politycznemu, ludzkiemu. Jej celem jest odnalezienie kryteriów, dzięki którym będziemy mogli dokonywać osądów decyzji politycznych pod kątem ich sprawiedliwości, ogólnego dobra.

Można sobie dopowiedzieć, że sama filozofia jest poszukiwaniem wiedzy uniwersalnej, wiedzy o całości. Całość natomiast należy rozumieć jako wiedzę o wszystkich rzeczach, o ich naturze. Standardowo filozofia nie jest posiadaniem tej wiedzy, lecz jej poszukiwaniem (wiem, że nic nie wiem i te bzdury ;P)

Różnica pomiędzy filozofią polityki, a myślą polityczną polega na tym, że ta druga zakłada refleksję nad ideami politycznymi i ich wkład, sama idea natomiast w tym znaczeniu może oznaczać cokolwiek co jest przedmiotem namysłu dotyczącego podstaw polityki. Może to być zarówno opinia, jak i wiedza. Filozofia polityki stara się skupiać jedynie na elementach wiedzy, przekształcając w nią opinie.

Teoria polityczna może natomiast przyjmować za dogmaty zasady, które mogą zostać łatwo zakwestionowane. Odwołuje się ona np. do sformułowań powszechnie akceptowanych przez opinię publiczną.

Nauka o polityce natomiast analizuje otaczającą nas rzeczywistość polityczną opierając się na schematach badań przyrodniczych. Odcinają się od wszelkich możliwych spekulacji, dostarczają jednak filozoficznej części tej nauki przedmioty rozważań.

Według autora sama filozofia polityki jest dzisiaj dziedziną rzadko praktykowaną. Można jedynie mówić o tzw. historii filozofii polityki. Dawniej filozofia polityki tożsama była z nauka o polityce. Dziś natomiast nastąpiło rozczłonkowanie i sprecyzowanie wiedzy którą o polityce posiadamy, przybrała ona charakter nauki i jest w mej mało miejsca na filozoficzne rozważania. Współcześnie nauki społeczne pozbawione są elementów wartościujących, neutralne emocjonalnie.

Następnie nie wiem po co autor zamieszcza kilka argumentów przemawiających za tym, że nauki społeczne realizowane w swej dzisiejszej formie są bez sensu (określa to jako pozytywistyczne słabości nauk społecznych):

1.    Jest rzeczą niemożliwą badać wszelkie ważne zjawiska społeczne bez wydawania sądu o wartościach

2.    Odrzucenie sądów wartościujących jest oparte na założeniu, że konflikty pomiędzy różnymi wartościami czy systemem wartości są z istoty swej nierozwiązywalne dla rozumu ludzkiego.

3.    Wiara, że wiedza naukowa, to znaczy wiedza, którą dysponuje, lub pragiue dysponować nowożytna nauka zakłada deprecjację wiedzy przed naukowej

4.    Pozytywizm musi przekształcić się w historycyzm

Następnie naskakuje na historycyzm, jako zagrożenie dla filozofii polityki. To są różnice pomiędzy lustorycyzmem, a pozytywizmem:

1.    odrzuca odróżnienie faktów od wartości

2.    zaprzecza autorytetowi współczesnej nauki

3.    odmawia on ujmowania procesu historycznego jako postępowego i w ogóle kwestionuje jego sensowność

4.    zaprzecza ważności tezy ewolucjonizmu, twierdząc, że ewolucja człowieka ze świata nieludzkiego nie czyni zrozumiałym człowieczeństwa

ROZWIĄZANIA KLASYCZNE