Zakażenie wirusem HCV
Istnieje sześć odmian wirusa zapalenia wątroby typu C. Wszystkie z nich przenoszą się przez krew i wywołują ciężkie uszkodzenie wątroby. Tylko jedną z odmian wirusa człowiek jest wstanie zniszczyć, a tym samym wyzdrowieć zupełnie. Wirus tego typu stanowi 15% wszystkich wirusów IICV, to znaczy, że pozostałe 85% zakażonych wirusem HCV będzie przez całe życie nosicielem tego mikroorganizmu. Osobę taką nazywamy przewlekłym nosicielem. Wirus HCV, z czasem, powoduje przewlekły stan zapalny wątroby oraz jej zniszczenie. U 20% zakażonych po 20 latach choroby rozwija się marskość wątroby, a u 28% rak wątroby. Jedynym ratunkiem w przypadku marskości wątroby jest przeszczep tego narządu. W Polsce na zapalenie wątroby typu C, oficjalnie, choruje kilkanaście tysięcy osób. Dane nieoficjalne mówią o licznie 730 000 osób zakażonych. Liczba ta jest olbrzymia, a wynika z faktu, że większość osób zainfekowanych I1CV nie jest tego świadoma, a tym samym zakaża osoby z najbliższego kręgu.
Wirus HCV przenosi się przez krew i stosunki seksualne (głównie heteroseksualne). Możliwe jest również zakażenie płodu przez łożysko matki oraz w czasie porodu. Opisuje się również zakażenia . rodzinne i domowe. Nie bez znaczenia są zakażenia zawodowe związane z narażeniem na produkty biologiczne pochodzenia ludzkiego
Zakażenie wirusem HCV po ekspozycji na materiał zawierający cząstki tego wirusa jest stosunkowo duże i wynosi 5-10%. Niestety nie jest znane żadne postępowanie zmniejszające to ryzyko. U osoby ' eksponowanej należy wykonać badanie na obecność przeciwciał anty-HCV w momencie ekspozycji oraz po 3 miesiącach. Jeśli pojawiają się te przeciwciała należy jak najszybciej wdrożyć leczenie przeciw wirusowi HCV.