16379

HISTORIA XIX WIEKU rosyjskim zdecydował o utworzeniu Księstwa Warszawskiego. Władcą Księstwa miał zostać elektor saski, który nie interesował się sprawami Księstwa. Władzę właściwą sprawowała więc Rada Stanu jak i radcy. Władzę ustawodawczą zaś sprawował sejm i senat.

Istotne znaczenie w Księstwie Warszawskim miała konstytucja nadana przez Napoleona - wprowadził pewne prawa społeczne, które oparte były na prawie cywilnym (tzw. Kodeks Napoleona). Określił też sprawy wolnościowe (chłopi uzyskali wolność osobistą).

W' Księstwie Warszawskim funkcjonowała instytucja na wzór władzy samorządowej, która odpowiadała za sprawy immunicypalne. Istniał podział Księstwa na departamenty (najpierw było ich 6, potem 10). Rozwijały się ruchy wolnościowe, kulturowe - loże wolnomularskie, loże masońskie. Armia Księstwa dowodzona była przez Józefa Poniatowskiego.

Napoleon w 1812 roku podejmuje kampanię przeciwko Rosji. Była to wyprawa przegrana, spowodowana złym myśleniem strategicznym. Wojska cesarza nie b>4y przygotowane do tej walki. Kontrofensywa spowodowała, że Rosjanie szybko znaleźli się w Księstwie Warszawskim i zostało przez nich rozebrane. Na terenach Galicji funkcjonowała względnie samodzielna Rzeczpospolita Krakowska - to co zyskaliśmy po rozebraniu Księstwa Warszawskiego.

W 1815 roku na kongresie w Wiedniu wszystkie postanowienia zostały zawarte. Kongres wiedeński na nowo miał ustalić porządek Europy. Zdecydował o rozebraniu Księstwa Warszawskiego, pozostawieniu Rzeczpospolitej Krakowskiej i utworzeniu Królestwa Polskiego. Zawiązany został również sojusz - Święte Przymierze.

Rok 1815 kończy bezpośredni okres walki o niepodległość. Było to zaczątkiem konsolidacji Polaków i kształtowania się nowoczesnego państwa polskiego.

WYKŁAD 2    16.11.2011

POSTANOWIENIA KONGRESU WIEDEŃSKIEGO

Zawarcie sojuszu trzech wielkich mocarstw - Austrii, Prus i Rosji.

Zapewniał status quo w Europie. Utrwalił stosunki feudalne - relacje stanowe pomiędzy chłopstwem a panami ziemskimi (wolność osobista chłopów).

Podział ziem polskich:

■    Rzeczpospolita Krakowska (zabór austriacki) - nie była w pełni samodzielna, mimo iż posiadała władzę wykonawczą i ustawodawczą (o losach decydowali zaborcy). Od 1818 r. miała swoją konstytucję. Upadła w 1846 r. - powstanie krakowskie, dowódcą był Edward Dembowski.

■    Wielkie Księstwo Poznańskie (dzielnica państwa pruskiego) - językiem urzędowym był niemiecki ale dopuszczano też język polski. Znane postacie: Hipolit Cegielski, ks. Piotr Wawrzyniak.

■    Królestwo Polskie (1815 r.) - zabór rosyjski - było najbardziej suwerenne i niezależne. Posługiwano się językiem polskim. Panowała unia personalna. Była to monarchia konstytucyjna. W królestwie rządził namiestnik - gen. Józef Zajączek, wierny i lojalny carowi. Pełnię władzy wykonawczej posiadał król. Funkcjonowały sejmiki szlacheckie. Królestwo Polskie obejmowało tereny, które później przypisywano Rosji, wcześniej Prusom. Na terenie Królestwa działały związki wolnych Polaków. Istotne znaczenie miał rozwój gospodarki, oświaty i kultury. Ważne postacie to: Ksawery Dmowski (wspierał rozwój przemysłu), ks. Stanisław Staszic (działacz niepodległościowy). W 1818 r. powstaje założony przez cara Uniwersytet Warszawski. Nastąpił rozwój polskiej kultury romantycznej - tworzą: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Cyprian Kamil Norwid, Ftyderyk Chopia Społeczeństwo polskie boiykało się z problemami feudalnymi. Słabością Królestwa był brak samorządu. Życie polityczne w Królestwie Polskim polegało na sporze pomiędzy ludźmi chcącymi walczyć o niepodległość a ludźmi chcący pozostać lojalni wobec cara. W 1830 r., nie tylko wśród młodzieży ale wśród całej społeczności narosła tendencja do tego aby wyzwolić się spod władzy cara i proklamować walkę o niepodległość).

W 1830 r. (noc listopadowa) wybuchło powstanie listopadowe w duchu romantyzmu, bez wsparcia zewnętrznego, bez zaplecza, bez odpowiedniego planu. W tym roku funkcjonują jeszcze dwa twory: Rzeczpospolita Krakowska i Królestwo Polskie. Był to okres najbardziej liberalny i najbardziej sprzyjający Polsce.

2