Działanie symulatora polega na nagrzaniu próbki metalowej wskutek przepływu przez nią prądu elektrycznego przemiennego o częstotliwości 50Hz. Symulator składa się z dwóch oddzielnych elementów tj. nagrzewnicy i układu sterowania
Próbkę o wymiarach 10*10*200 do 12*12x200 mm (próbka może posiadać karb, zgodny z normą dotyczącą próby łamania) zamocowuje się w miedziane uchwyty Natężenie prądu płynącego przez próbkę, która jest włączona w obwód wtórny transformatora spawalniczego jest zmieniane za pomocą regulatora Miedziane uchwyty chłodzone są intensywnie wodą. Maksymalna szybkość chłodzenia próbki wynosi 60K/s, zaś szybkość nagrzewania może dochodzić do 500K/S. W miejscu nagrzania próbki przymocowana jest termopara, dzięki której odczytywana jest temperatura do jakiej została nagrzana próbka.
Dzięki symulatorowi cykli cieplnych jest możliwość otrzymania dowolnych struktur strefy wpływu ciepła na dużej długości oraz całym przekroju badanych próbek Jest możliwość symulowania wpływu nagrzewania wstępnego przed spawaniem oraz wpływ układania kolejnych ściegów na uzyskaną SWC.
W rzeczywistości od źródła ciepła uzależniona jest wielkość strefy wpływu ciepła a zatem otrzymywanych struktur w SWC.
Rodzaje spawalniczych źródeł energii
Uwzględniając rodzaj energii wykorzystywany w procesach spajania można wyróżnić następujące źródła energii
1. Płomień gazowy, w którym wykorzystuje się ciepło spalania gazów palnych, np acetylenu, w atmosferze tlenu lub powietrza.
2. Energię elektryczną zamienianą na ciepło:
w łuku elektrycznym (spawanie elektryczne ręczne, tukiem krytym, w osłonie gazów),
podczas przepływu prądu przez warstwę płynnego żużla (spawanie elektrożużlowe),
przez wykorzystanie energii kinetycznej wiązki elektronów w próżni (spawanie elektronowe).
3. Energia światła spójnego (spawanie laserowe)