19116

Agnieszka Trzaska

Odpady elektroniczne stanowią obecnie piec procent wszystkich stałych odpadów produkowanych przez człowieka. Tyle samo wyrzucamy np. plastikowych opakowali, te jednak nie są aż tak niebezpieczne. Nie tylko kraje rozwinięte tworzą e-śmieci. Ocenia sie. że Azia produkuje ich 12 milionów ton rocznie.

E-śmieci to obecnie najszybciej rosnący składnik wytwarzanych przez nas odpadów. Jest to spowodowane faktem, że że klienci coraz częściej chcą mieć najnowsze i najnowocześniejsze komórki, komputery, telewizory, drukarki czy sprzęt grający. Największym problemem są telefony komórkowe i komputery, ponieważ są to urządzenia najczęściej wymieniane przez użytkowników na nowe. Tempo wzrostu ilości e-śmieci wynosi obecnie w Europie trzy do pięciu procent rocznie i iest niemal trzy razy większe niż tempo wzrostu łącznej ilości produkowanych odpadów. Oczekuje sie. że w ciągu najbliższych pięciu lat swoją produkcie e-śmieci potroją również kraje rozwijające sie.

Co jest wewnątrz?

Na składowisku e-śmieci, w chińskiej prowincji Henan, rozbiórka starego sprzętu prowadzona iest ręcznie i bez żadnych środków ochronnych

Urządzenia elektroniczne stanowią skomplikowaną mieszankę kilkuset materiałów. Telefon komórkowy składa sie z 500 do 1000 części, z których większość zawiera toksyczne metale ciężkie, takie jak ołów, rtęć, kadm i beryl oraz niebezpieczne związki chemiczne, w rodzaju bromowanych opóźniaczy palenia. Często stosowany iest w nich również PCW.

Te groźne substancje powodują poważne skażenia środowiska, a podczas produkcji i złomowania zagrażają zdrowiu robotników. Szczególnie niepokojące jest narażanie dzieci i kobiet w ciąży na działanie ołowiu i rtęci, gdyż są to metale niezwykle toksyczne, mogące nawet w niewielkich stężeniach spowodować trwale uszkodzenia tkanek rozwijających się organizmów.

Szkodliwe substancje w sprzęcie elektronicznym:

• Niektóre bromowane opóźniacze palenia, wykorzystywane w obwodach drukowanych i plastikowych obudowach sprzętu elektronicznego, nie ulegają rozkładowi, ale kiunuliiia sie w środowisku. Długotrwale narażenie na ich działanie może prowadzić do upośledzenia funkcji poznawczych mózgu i pamięci. Mogą one mieć również negatywny wpływ na równowagę hormonalna tarczycy i produkcie hormonów żeńskich. Podejrzewa sie również związek pomiędzy wadami wrodzonymi dzieci, a narażeniem ich na działanie tych związków w fazie życia płodowego.