19854

By Maiusid

Identyczna zawartość (I) - odpowiedź, w której próba zrozumienia jest podejmowana w dużym stopniu za pomocą prostego powtarzania tych samych słów, których użył nadawca.

Parafrazowana zawartość (P) - odpowiedź, w której próba zrozumienia podejmowana jest za pomocą ujęcia w innych słowach sensu wypowiedzi nadawcy, bez zmiany znaczenia i zabarwienia uczuciowego.

Częściowe albo powierzchowne znaczenie (C) - odpowiedź, w której próba zrozumienia podejmowana jest w ograniczony sposób, ponieważ dotyczy tylko części tego, co nadawca powiedział, czy to przez "obcinanie", czy też przez "roz my dianie" zabarwienia uczuciowego jego wypowiedzi.

Dodatkowe znaczenie (D) - odpowiedź, w której próba zrozumienia faktycznie przekracza to. co nadawca miał na myśli i dodaje znaczenie nie wyrażone przez nadawcę.

Ut Akctptatia sanegp ridrit i iimydi,

4 układy akceptacji siebie i innych.

Harris (1967) stwierdził, że możliwe są 4 układy odnoszenia się do siebie i innych ludzi:

1.    Ja nie jestem "w porządku", ty jesteś "w porządku". Człowiek w tym układzie czuje się na łasce innych. Bardzo potrzebuje wsparcia, akceptacji i uznania.

Ma nadzieję, że inni. którzy są "w porządku" dadzą mu to wsparcie i akceptację i martwi się co ma robić, żeby to uzyskać. Okazuje innym, że nie uznaje swojej wartości i potrzebuje od nich akceptacji i wsparcia.

2.    Ja nie jestem "w porządku", ty nie jesteś "w porządku". W tym układzie nie ma źródła akceptacji i wsparcia ani w sobie samym, ani w innych. Osoby w tym układzie porzucają nadzieję na szczęście i mogą się wycofać ze wszystkich związków. Osoba okazuje innym, że nie uznaje ani swojej, ani ich wartości.

3.    Ja jestem "w porządku", ty nie jesteś "w porządku". Człowiek w tym układzie odrzuca wsparcie i akceptację innych, ale znajduje je w sobie. Czuje, że najlepiej by mu było. gdyby inni zostawili go w spokoju. Okazuje innym, że sam jest wspaniały, ale oni nie.

4.    Ja jestem "w porządku", ty jesteś "w porządku". W tym układzie człowiek uznaje swoją wartość, a także wartość innych ludzi. Akceptuje sam siebie i przyjmuje akceptację innych. Potrafi dawać i odbierać akceptację. Pozwala sobie na zawieranie znaczących związków z ludźmi.

Samoakceptacja,

Samoakceptacja to szacunek do siebie, albo odwrotnie • nie lekceważenie siebie. Wysoka samoakceptacja idzie w parze z dużą zdolnością przystosowania się. Carl Rogers uważa, że samoakceptacja ma decydujące znaczenie dla psycliicznego zdrowia i rozwoju. Osób. które uważają się za łubiane, potrzebne, mile widziane, zdobię i wartościowe nie ma w więzieniach i szpitalach psychiatrycznych.

Istnieją poważne dowody na to. że samoakceptacja i akceptowanie innych są ze sobą połączone. Ci. którzy akceptują siebie, zwykle łatwiej akceptują innych. Samoakceptacja powstaje z wiedzy o tym. że inni cię akceptują.

Cechy ludzi, którzy siebie akceptują (Hamachek):

1.    Mocno wierzy w pewne wartości i zasady i gotów jest ich bronić. Nawet wbrew stanowczej opinii grupy.

2.    Jest zdobiy postępować wg własnego rozeznania, bez przesadnego poczucia winy, jeśli inni to zganią i nie żałując tego. co zrobił

3.    Nie traci czasu na gryzienie się tym. co będzie, co się zdarzyło, albo co się właśnie dzieje.

4.    Wierzy, że potrafi dać sobie radę nawet w obliczu błędów i niepowodzeń.

5.    Czuje się równy innym jako człowiek.

6.    Przyjmuje za naturakie. że dla innych jest interesujący i wartościowy.

7.    Potrafi przyjąć pochwały bez pozorów fałszywej skromności

8.    Opiera się próbom zdominowania go.

9.    Jest otwatty na pomysły i nie ukrywa, że ponisza go szeroki krąg impulsów i pragnień.

10.    Potrafi się szczerze cieszyć bardzo rozmaitymi zajęciami.

11.    Jest wrażliwy na potrzeby innych ludzi.

Możemy tworzyć samoakceptację zwiększając świadomość naszych przymiotów.

Akceptowanie innych.

1.    Umiejętność słuchania ze zrozumieniem. Słuchając ze zrozumieniem pojmujemy sprawę z punktu widzenia drugiej osoby. Nie możemy akceptować tego. czego nie znamy, albo nie rozumiemy.

2.    Umiejętność okazywania ciepła i sympatii.