20323

genetyczny i połączyli w trzecim oocycie- z 800 zarodków otrzymano 300 zarodków i prowadzono do myszy- urodziły się im 2 młode, z czego jedno przeżyło do okresu dojrzałości. Kaguja- odpowiednik Calineczki ©

Zaburzenia rodzicielskiego piętna genomowego:

•    Zaśniad groniasty ( 2n tylko od ojca)- notowtór który rozwija się z tkanki embrionalnej i postaje wtedy jeżeli cały diploidalny mat gen tylko od ojca. Jeżeli kom jajowa zapłodniona diploidalnym plemnikiem, albo 2 plemnikami i mat żeński się zgubił, został wyeliminowany

•    Potworniak jajnika ( 2n tylko od matki) - jeżeli rozwija się niezapłodniona jajowa, ale diploidalna, czyli np. taka która włączyła drugie całko kierunkowe.

•    Zespół Pradera- Williego (15qll-13 delecja fragmentu chromosomu ojcowskiego)- odcinek od ojca ulega delecji, natomiast normalnie odcinek matki jest metylowany. W związku z tym geny matki wyciszane, a ojca nie ma bo jest delecja. Lub disomia uniparentalna- jeżeli oba te fragmenty pochodzą od matki. Trzecia możliwość- geny które podlegają imprintigowi poprzedzone takim centrum piętnowania, czyli rejonem który reguluje tą zamianę ( wymazywanie impr i nakładanie nowego) i jeżeli tam dochodzi do zaburzeń ( mikrodelecje) nie pracuje prawidłowo, nie dochodzi do zmiany imprintingu. Taki osobnik ma jadłowstęt, a potem dochodzi do żarłoczności, opóźnienie w rozwoju, bardzo znaczna otyłość, obniżenie napięcia mięśniowego, rozwój cukrzycy, powikłania różnego rodzaju.

•    Zespół Angelmana (15qll-13(między prążkami 11-13) delecja fragmentu chromosomu matki) - oba ( wcześniejszy też) dotyczą zaburzeń w 15 chromosom, a szczególnie długie ramie bardzo labilne,( krótkie ramie to jest p, długie q) tam położone są takie 2 zestawy genów. Jeżeli występuje delecja u matki, a od ojca normalnie jest metylowany. Tutaj też 3 możliwości- delecja u matki, metylacja u ojca. Disomia uniparentalna ojcowska albo zaburzenia w centrum piętnowania. Dochodzi do nie rozwoju umysłowego, do drgawek napadowych, druga nazwa „ zespół szczęśliwej kukiełki" charakterystyczne jest poprzez zmianę napięcia mięśni ciągle się uśmiechają,

•    Zespół Beckwitha- Wiedemanna (region llpl5.5)- obajwia się bardzo często różnego rodzaju nowotworami, jest związany z krótkim ramieniem 11 chromosomu. Z obszarem/prążkiem 15.5. często mu towarzyszy guz Wilmsa ( matczyny chromosom 11). Gen WT1-

•    Guz Wilmsa- WT1- bierze udział w determinacji płci. Współpracować zaczyna z SF1 gdy mamy niezróżnicowaną gonadę. Wyjaśniony przypadek 11 chromosomu z rozmieszczonym na nim najważniejszymi genami- igf2 i hl9. Te geny są przedzielone tzw. centrum piętnowania. U matki to centrum nie jest metylowane. -> do niego do tzw. insulatorów (graniczników, rozgraniczające sekwencję) przyłączają się białka specyficzne CTCF, żeby gen mógł pracować on musi nei tylko uruchomić swój promotor ale podstawowy kompleks transkrypcyjny tego promotora musi się przyłączyć do tzw. enhancerów ( wzmacniaczy). Sytuacja na chromosomie matczynym - insulatory nie są metylowane. Przyłączają się białka które stanowią przeszkodę przestrzenną-> enhancer może się połączyć tylko z sekwencją promotorową H19, nie może siępołączyć z sekwencją IGF2. W związku z tym tworzy się połączenie pomiędzy promotorem H19 i enhancerem. H19 pracuje. IGF2 nie może się połączyć z enhancerem -> jest wyciszane. Chromosom ojcowski-insulatory są metylowane. Jeżeli tak, wtedy nie przyłączają się te białka, nie ma zawady przestrzennej, a konkurencję wygrywa gen IGF2, może on bez przeszkód łączyć się z enhancerem. H19 ma mniejsze