PANIKA |
AGOROFOBIA |
198 Ir. spontaniczne, niespodziewane pojawienie się niepokoju, kilka ataków dziennie lub kilka na rok. |
Lęk przed wyjściem z domu, zakłóca życie, powikłania ataków paniki z miejsc publicznych skąd nie było ewakuacji. |
DSM4- panika bez agorafobii; zaburzenie paniki + agorafobia
Ataki paniki pojawiają się w wielu zaburzeniach np. alkoholicy, ćpani.
Syndrom drażliwego serca-> podczas wojny secesyjnej żołnierze miewali ataki paniki 1895r. Freud -> nerwica niepokoju, objawy zbliżone do paniki
1871 r-> termin agorafobii (grec. Agora- market, plac targowy) od 1-5% społeczeństwa, pojawia się najczęściej u kobiet. Zazwyczaj pacjenci z agorafobią mają inne zaburzenia psychiczne. 10-15% pacjentów cierpi na depresję. Depresja rodzi ataki paniki.
CZYNNIKI BIOLOGICZNE:
> budowa, struktura, funkcjonowanie mózgu
> czynniki psycliiczne
> dziedziczność
> czynniki psychospołeczne: modelowanie
> traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie
> molestowanie i znęcanie psychiczne (represja i regresja)
Traumatyczne separacje-^ wpływają na rozwój dziecka, również rozstanie z dzieckiem. Diagnoza zaburzeń paniki:
- zawsze i wszędzie działają bodźce-> spadają jak grom z jasnego nieba, po 10 minutach punkt kulminacyjny: drżenie całego ciała, krótkość oddechu, uczucie duszenia się, obawa przed utratą kontroli, uczucie depersonalizacji lub nierzeczywistości, lęk przed śmiercią, osłupienie, dreszcze.
1 raz na tydzień- jest to panika poważna.
Kliniczne cechy:
- poczucie zbliżającej się śmierci i szybkie bicie serca
- 20-30 minut trwanie ataku
- trud w mówieniu
- zaburzenie percepcji
Objawy występują stopniowo lub od razu. Silny niepokój, ze znowu będzie atak.
Focus~> lęk przed śmiercią
Choroby udawane- celowe, ktoś specjalnie chce być w szpitalu- jest to celem jego życia. 1991 r. wpisane, jako choroba Mithousena.
Epidemiologia nie jest znana, przypuszcza się, że jest częstsza u kobiet niż u mężczyzn. Często u pracowników medycznych.
DSM4-1% pacjentów normalnych szpitali.
W USA jest bank osób, którzy przemieszczają się po stanach, żeby tylko trafić do szpitala, rejestrują się pod różnymi nazwiskami.
Przyczyny: psychodynamiczne podłoże- nie podejmują psychoterapii, upierają się, że są naprawdę chorzy. W dzieciństwie bywały ofiarami przemocy- byli hospitalizowani. Mają jakby dwie osobowości. Identyfikacja z agresorem. Nie ustalono czy jest to dziedziczne.