20653

Eklektyzm rzymski -

Przedstawiciel - Cyceron

Znał wszystkie filozofie uprawiane w jego czasach.Od wszystkich czerpał, poza epikurejczykami których krytykował Stworzył zlepek teorii filozoficznych za podstawę biorąc pozytywne prawdopodobieństwo, ponieważ w związku z brakiem zgody pomiędzy filozofami nic można stwierdzić pewników co do prawdy można jedynie pewne rzeczy przyjąć za prawdopodobne. Uznaje za kryterium prawdy:

świadectwo zmysłów, choć bez absolutnej pewności, zdrowy' rozsądek w powszedniej zgodzie ludzi Mało interesował się fizyką, w etyce natomiast odrzucał nauki pitagorcjczyków', a łączył nauki stoików, akademii i perypatu.

Mikołaj Z Kuzy - był myślicielem stojącym na przdomic średniowiecza i czasów nowożytnych, filozofem i teologiem, który czerpał z tradycji platońskiej, mistycznej, scholastycznej i humanistycznej. Był też wytrawnym dyplomatą i głosicielem potrzeby reformy duchowej Kościoła. Cały wysiłek jego filozofii polega na uzyskaniu możliwości poznania Boga. do czego służy mu teoria "uczonej niewiedzy". Najgłębszą prawdą, którą otrzymujemy na podstawie "uczonej niewiedzy" jest twierdzenie, iż Bóg jest "zbieżnością przeciwieństw" , jest to zarazem największym metafizyczne odkryciem Mikołaja z Kuzy.

Leonardo da Vinci - Artysta uważał, że człowiek ma prawie nieograniczone możliwości, jednakże nie jest w stanie niczego osiągnąć bez większego wysiłku. Uznawał, źc za pomocą tccłuiiki i sztuki człowiek może podporządkować sobie świat. Tecluiika daje możliwość władania nad siłami przyrody, sztuka natomiast odtwarza i poszerza piękno świata Dzielił ludzi na: prawdziwych - twórcy, pozornych - tych. którzy zajmują się wyłącznie korzystaniem z władzy, pieniędzy i odkryć "ludzi prawdziwych".

Doradzał umiar i nieprzywiązywanie się do rzeczy materialnych. Radził, abyśmy wszystko, co chcemy wiedzieć, rozpatrywali z potrójnej perspektywy Podkreślał, że należy nieustannie doskonalić zmysły, a w szczególności zmysł wzroku, by pogłębiać procesy doświadczenia.

Umiejscowienie duszy według Leonarda.

Uważał, że należy dążyć do zjednoczenia ciała i umysłu, poprzez kultywowanie sprawności fizycznej i umysłowej Leonardo rozumiał dynamiczne, a często paradoksalne relacje zachodzące między przeciwieństwem. Opinię na tai temat wyraził inin.: w komentarzu do Alegorii przykrości i rozkoszy.

Da Vinci postrzegał przyrodę w sposób anpiryczny i naukowy, w przeciwieństwie do innych uczonych z jego epoki. Uważał, że prawda, nawet gdy dotycz)' drobnostek, przeistacza niepewne poglądy w^r najbardziej wzniosłe zagadniańa. Tym poglądan Leonardo odwoływał się do stanowiska WiDielma Ockliama

Giordano Bruno - Bmno związany był z klasztoran Dominikanów pod Neapolem, zapoznał się tam z dziełami Tomasza z Akwinu jak i z dziełami Arystotelesa. Porzucił klasztor i zaczął się okres ucieczki. Przebywał przez dwa lata w Anglii na zapi oszaiie królowej Elżbiety I Został zaproszony do Wenecji, był to podstęp, został aresztowany Wstępując na stos powiedział: „Z większą trwogą wy wydajecie wyrok niż ja go wysłuchuję.,. Pogląd)¹: Najważniejszą ideą filozoficzną była idea nieskończoności świata, idę tą wysnuł Bruno zainspirowany dziełan M Kopernika ..O obrotach sfer niebieskich... nie czytał dzieła Kopernika w oryginale. Idee tą /nieskończoności świata/ uzasadniał Bruno argumentami logicznymi: - człowiek, który twierdzi, że świat jest skończony jest podobny do człowieka, któiy wygląda przez okno i widzi klucz przelatujących ptaków' i na tej podstawie twierdzi, że tyle jest tylko ptaków ile przez okno może dojrzeć. Bruno domniemywał, że lista znanych w jego epoce została potwierdzona przez Kaplera. Wprowadził Bruno do filozofii pojęcie: monady, rozumiał monadę jako minimum metafizyczne analogiczne do tego jakim jest w geometrii punki To pojęcie monady przyjmnie Leibniz. Twierdził Bruno, że świat jest światem harmonijnym a .gwarancja harmonijności było isUiicnie Boga. Wydaje się jednak, źc pojęcie Boga w filozofii Bruna było kamuflai zan i, źc Bruno pisząc Bóg. miał na myśli przyrodę. Przypisuje się więc mu pogląd zwany panteizmem Bmno podjął dyskusję z Arystotelesan odrzucił podział substancji u Arystotelesa na materię i formę Twierdził, że forma poza materią nie istnieje. Forma jest tylko odmiainą postacią tej samej materii. A więc dowodził, że melinie jest własnością formy a jest własnością materii Spotykamy u Bmno ślad)’ stosowania metody dialektycznej, wtedy kiedy Bruno opisuje mchy skorupy ziemskiej.

Julien Oftray De La Mettrie - XVIII w. francuski lekarz, niozof-materialista. Myśl filozoficzna La Mcttric'cgo była skoncaitrowana dookoła systemu materialistycznego. W historii materializmu zaś zaznaczyła się charakterem panpsychistycznym i zainteresowaniami antropologicznymi, odcieniem sceptycyzmu, naciskiem na praktyczne konsekwencje doktryn)' i intaicją ateistyczną

W teorii bytu (ontologii) głównym argumentan była zależność duszy od ciała. La Mettrie uznawał, że stany duszy, rozumianej biologicznie, są zależne od choroby ciała, która wprowadza do niej zaburzenia. Myślenic uznał nic tylko za własność materii, ale za proces mataialny Dowodził, że człowiek, podobnie jak zwierzęta, jest maszyną, tylko lepiej skonstruowaną i wyróżniającą się przypadkowy własnością: mową.

W zakresie poglądów'religijnych stał na gruncie epikureizmu. twierdząc, źc jeśli nawet Bóg istnieje, to nic wynika stąd obowiązek kultu ani też obowiązek szczególnego trybu życia.

W etyce głosił liedonizm Celan człowieka jest używać życia, a używa się go tylko zmysłami.