20662

MIKROSOCJOLOGIA 19.12.03, 9.01.04, 23.01.04

Tc trzy czynniki charakteryzują wzór atrakcyjności interpersonalnej, działają syndromatycznie (razem).

SPÓJNOŚĆ GRUPOWA-jest to trzymanie się członków grupy razem Nowa definicja poszerzając spójność grupy -to całościowe pole sił, które powstrzymuje członków przed opuszczeniem grupy, trzymamy się razem.

1 atrakcyjność interpersonalna- to tylko jeden z czynników wpływających na spójność, jako wynik wyborów i odrzuceń w grupie, jest to pewien bilans Czasem członkowie są atrakcyjni, a grupa niespójna.

2. wykonywane zadania (jakość zadania).

3. wartości i normy grupowe.

4. gratyfikacje otrzymywane -podnoszą poziom spójności grupy(materialne, niematerialne -uznanie, prestiż).

1-4 całościowe pole sił, które zatrzymuje nas w gmpie. Spójność tworzy się, buduje od samego początku. Grupa dochodzi do spójności grupowej.

Petryfikować- utrwalać.

Od samego początku ludzie dążą do wytworzenia grup społecznych spójnych. Wytwarzają się normy grupowe, wytwarza się struktura normatywna grupy 1 zwiększy się system kontroli.

2. systeniy komunikowania.

3. etos pracy.

Kellerman mówi ,że spójność grupy osiągana jest przez kultury punitywne grupy Kultura punitywna- kultura karząca Grupy dążą do osiągania swojej spójności poprzez pewne systemy punitywne.

Wyróżnia trzy rodzaje grupy punitywnych:

l.ekstrapunitywne- osiąga wysoką spójność, przez sytuację nadmiernie karzące, tworzy się system kontroli, dyscyplina, grupa jest silnie skonfliktowana. Szukanie „kozia ofiarnego” (np. Żydzi). 2.intrapunitywne- wewnętrznie karząca, działają mechanizmy płynące z nas (systemy religijne <katharsis> oczyszczanie się), wysokie osiąganie spójności grupowej 3.niepunitywne- brak dyscypliny, mała spójność grupy.

Wynika z tego że człowiek jest istota społeczną, człowiek jednostka musi mieć jakieś systemy normatywne.

Grupy spójne- stan pożądania:

Grupy spójne wykonują bardzo dobrze zadania, dobrze przebiega komunikowanie, wysokie morale członków, maja poczucie satysfakcji z przynależności. Jeśli pojawi się w gmpie dewiant ,nie od razu go wyrzucają. Wytrwale starają się go przywrócić, jeśli to się nie uda po wielu próbach .wyrzucają go z grupy.

Bezpieczny poziom spójności grupowej, bezpieczne trzymanie się grupy

Są trzy sytuacje ,w których obserwujemy przekroczenie progu bezpiecznego spójności grupowej:

1. dezyndywidualizacja w grupie (zanik własnego ja) Transgresja -prowadzi do patologii społecznej.

2. syndrom myślenia grupowego- wprowadził to Irwining Janis. Należy rozważać trzy elementy: -sytuacja na wstępie: grupy definienckie, sytuacja wewnętrzna i wewnętrzna wymaga szybkiego podjęcia decyzji, nie ma zbyt dużo doświadczeń, brak tradycji, brak rozpoznanych alternatyw, idziemy w kierunku jednego rozwiązania, które wymyśliła grupa definiencka.

-symptomy (oznaki): bardzo szybko podejmowane decyzje (rodzą się przeciwstawne argumenty); iluzoryczne przekonanie, że nasz przeciwnik jest głupi, niższy', pozbawiony wartości, że można z nim zrobić wszystko; rodzenie się swoistego morale, misji, prawo etyczne do działania; pojawienie się swoistego rodzaju konformizmu grupowego (człowiek sztucznie, racjonalnie przyzwala na zlą sytuację, jest wywierana presja, występuje autocenzura); samozwańczy strażnicy porządku, -konsekwencje (negatywne): brak alternatyw, irmycli rozwiązali.