21717

obszaru pozostaje zatem niezmieniona, jednak jego geograficzna alokacja znacznie bardziej sprzyja występowaniu zewnętrznych korzyści skali(np. korzyści aglomeracyjnych).[to mogą być przeraźliwe pierdoły, ale brzmią ładnie ;d - brzytki]

KOMISJA Europejska - organ wykonawczy Unii Europejskiej. Jest instytucją wspólnotową odpowiedzialną za bieżącą politykę Unii, nadzorującą prace wszystkich jej agencji i zarządzającą jej funduszami. Komisja posiada wyłączną inicjatywę legislacyjną w zakresie prawa wspólnotowego oraz jest uprawniona do wydawania rozporządzeń wykonawczych. Jej siedzibą jest Bruksela.

Komisja funkcjonuje w oparciu o zasady systemu gabinetowego, a 27 komisarzy odpowiada randze ministra w rządach poszczególnych państw. Na każde państwo członkowskie Unii Europejskiej przypada jeden komisarz, choć w założeniu mają oni reprezentować interesy całej Unii, a nie państw, z których pochodzą. Jeden z grona komisarzy jest wybierany przez Radę Unii Europejskiej na przewodniczącego Komisji (obecnym przewodniczącym jest Jose Manuel Barroso).

Rola Rady Ministrów UE(Rada Unii Europejskiej) - główny organ decyzyjny ue. w zależności od rozpatrywanych spraw, składa się bądź z ministrów spraw zagranicznych każdego z państw członkowskich Unii Europejskiej (jest to wtedy tzw. Rada Ogólna), bądź z takiej samej liczby ministrów innego resortu (Rada Branżowa). Do kompetencji Rady Ministrów UE należą min.:

•    wydawanie aktów prawotwórczych (rozporządzenia, dyrektywy, decyzje)

•    wydawanie aktów nie mających mocy prawnie wiążącej (zalecenia, opinie, memoranda, stanowiska)

•    wzywanie Komisji Europejskiej do określonych działań, w tym do inicjatywy ustawodawczej

•    zmiana traktatów założycielskich

•    zatwierdzanie list członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego

•    ustalanie projektu budżetu UE

•    realizacja polityki w ramach II i III filaru

Modele integracji zróżnicowanej

	Założenia	Zmienna służąca różnicowaniu polityki gospodarczej
Model wielu szybkości	wszystkie państwa UE są zobligowane do realizacji wspólnych zadań przyjętych przez wspólnoty, ale mogą tego dokonywać w zróżnicowanym tempie;	terminy realizacji
Model „zmiennej geometrii"	kraje zainteresowane współpracą w określonych dziedzinach, ściślejszą niż wynika to z prawa unijnego, mogą podejmować inicjatywy w tym kierunku na zasadzie tymczasowości lub trwałości	przestrzeń geograficzna
Model indywidualnych opcji czyli „ pick and choose Europę"	poszczególne kraje mogą dokonywać wyboru spośród zadań przyjętych przez wspólnotę, wybierając te, które odpowiadają im ze względu na interesy narodowe, utrzymując jedynie podstawowe zaangażowanie w realizację prawa unijnego.	zakres integracji

Etapy Unii Walutowej Etap pierwszy: 1 lipca 1990 - 31 grudnia 1993

Na szczycie w Madrycie w czerwcu 1989 r. Rada Europejska podjęła decyzję, że pierwszy etap rozpocznie się 1 lipca 1990 r. Najważniejsze zadanie w tym stadium miało polegać na wprowadzeniu Jednolitego Rynku opartego na czterech swobodach- swobodnym przepływie osób, towarów, usług i kapitału na terenie EWG. Szczególny nacisk położono na zniesienie wszelkich ograniczeń w przepływie kapitału zarówno wewnątrz Wspólnoty, jak i w relacjach z krajami trzecimi. Waluty krajów członkowskich miały być na tym etapie objęte na jednakowych zasadach mechanizmem stabilizacji kursów ESW. Dążono również do zacieśnienia współpracy pomiędzy bankami centralnymi.

Etap drugi: 1 stycznia 1994 - 31 grudnia 1998 W tym etapie kraje zobowiązały się do koordynacji polityki pieniężnej i makroekonomicznej oraz unikania nadmiernego deficytu budżetowego oraz do zapewnienia niezależności swojego banku centralnego od rządu. 1 stycznia 1994 r. został zamrożony skład kursowy koszyka ECU oraz utworzony został Europejski Instytut Walutowy - zalążek przyszłego EBC.

Przejście do trzeciego etapu uzależniono od tempa dostosowania gospodarek krajów UE do kryteriów dotyczących sytuacji ekonomicznej, określonych w Traktacie z Maastricht:

Kryterium stabilności cen: średnia stopa inflacji w roku poprzedzającym ocenę gotowości do EMU nie może przekraczać średniego wskaźnika inflacji odnotowanego w tym samym czasie w trzech krajach o najniższej dynamice cen więcej niż o 1,5 pkt. procentowego