21841

poziomy: NUTS 1, NUTS 2 oraz NUTS 3. Przyjęto, że klasyfikacja na wszystkich trzech poziomach opiera się na podziałach administracyjnych i planistycznych obowiązujących w państwach członkowskich. Podział na trzy poziomy jest wyczerpujący i obejmuje w zasadzie wszystkie jednostki administracyjne funkcjonujące ponad poziomem lokalnym. Klasyfikacja ta nie obejmuje podziałów o charakterze specjalnym (np. wojskowych związanych z planami mobilizacyjnymi).

Na poziomie pierwszym (NUTS 1) istnieje 71 regionów. Pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności kategoria ta odpowiada w przybliżeniu niemieckim krajom związkowym. Średnia wielkość powierzchni tych regionów w dużych krajach Unii jest do siebie zbliżona, większe zaś zróżnicowanie panuje natomiast pod względem liczby ludności. Mniejsze państwa Unii, takie jak Dania, Irlandia i Luksemburg, tworzą w całości pojedyncze regiony tego typu.

Poziom drugi NUTS 2 odgrywa podstawową rolę w polityce regionalnej Unii. Pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności kategoria ta odpowiada francuskim Regions lub hiszpańskim Communidades autonomas. Ogółem istnieje 183 regiony tego typu, pomiędzy którymi zachodzą duże różnice w zakresie powierzchni i liczby ludności.

Na poziomie NUTS 3 istnieje 1044 regionów. Pod względem wielkości powierzchni oraz liczby ludności odpowiadają one francuskim departamentom lub niemieckim powiatom (Kreis).

3. Kształtowanie polityki regionalnej w ramach Unii Europejskiej

W preambule do Traktatu Rzymskiego (z 23.03.1957 r.) znalazł się zapis, że jednym z celów Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) jest harmonijny rozwój i wyrównywanie różnic między różnymi jej regionami. Wspólnota jednak dopiero w 1975 r. zdecydowała się podjąć bardziej konkretne działania w tym zakresie. Było to związane z jej powiększeniem o nowe kraje członkowskie i wynikającymi stąd problemami regionalnymi (Irlandia oraz uprzemysłowione regiony Wielkiej Brytanii).

W marcu 1975 r. został powołany Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego - EFRR (European Regional Development Fund. ERDF). Fundusz miał za zadanie "skorygowanie zasadniczych nierówności we Wspólnocie", które wynikały z bezrobocia strukturalnego, przekształceń w przemyśle oraz rolnictwie. Fundusz utworzono głównie z myślą o wyrównaniu Wielkiej Brytanii wysokich składek płaconych do budżetu Wspólnot. Środki z EFRR były przydzielane krajom członkowskim w systemie kwot. Środki te wykorzystywano wyłącznie do wspierania środków polityki regionalnej podejmowanych przez państwa członkowskie. Dotacje ograniczano do projektów inwestycyjnych zlokalizowanych w obszarach objętych państwowymi programami rozwoju regionalnego.

Z czasem Komisja Europejska uzyskała możliwość dysponowania 5% środków EFRR i możliwość prowadzenia własnych programów regionalnych. W 1985 r. system kwotowy został zastąpiony górnymi i dolnymi limitami środków dostępnych dla każdego państwa członkowskiego w