- zasad i trybu postępowania lokalizacyjnego, mającego na celu ustalenie i uzgodnienie miejsca realizacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji;
- zasad kredytowania preferowanych inwestycji i gwarancji spłat kredytów inwestycyjnych;
- ząsad nadzoru Igęllllkzno-jdmillistraęying&ó nad wykonawstwem inwestycji;
- zasad opodatkowania inwestorów, w tym zwłaszcza ulg podatkowych z tytułu realizowania inwestycji preferowanych;
- admouy-imdówiska.^ bezpieczeństwa pracy iip-
Ad. 2
To najsilniejszy środek interwencji. Państwo lub jednostki samosądu tery tonalnego przejmują zadania inwestorów, dokonują nakłady w obrębie sektora publicznego. Należy podkreślić ich znaczenie w podnoszeniu potencjału zdolności urządzeń dostarczających gospodarce różnego rodzaju korzyści zewnętrznych (podnoszą efektywność prowadzonej działalności przez poszerzanie tynku i obniżanie kosztów).
Władze najczęściej inwestują w infrastrnknirę techniczno-ekonomiczną i społeczną (drogi, gospodarka wodna, systemy energetyki, szkoły, szpitale, obiekty doL pomocy społecznej, urządzenia admilustracji i sądownictwa, obiekty służące nauce i badaniom). Inwestycje mogą dotyczyć też stwarzania stref przemysłowo-handlowych, budowy mieszkań/systemów kolejowych portów morskich lub lotniczych.
Ad. 3
To kapitały, dysponowanie którymi jest pod kontrolą tządu. Wyróżniamy kapitał obcy (kredyt kapitał akcjonariuszy) i kapitał własny. Źródłem finansowania inwestycji publicznych jest budżet państwa lub samorządowej jednostki terytorialnej. Techniczne środki realizacji polityki inwestycyjnej 10 też potencjał przedsiębiorstw budowlanych i tych produkujących materiały budowlane i maszyny (tzw. sektor inwestycyjny). Techniczne środki kształtowania warunków procesu inwestycyjnego to mechanizmy (logicznie uporządkowane zbiory instrumentów odpowiednio ze sobą powiązanych) i instrumenty umożliwiające sterowanie procesami inwestycyjnymi w jego poszczególnych etapach.