for n=2:N+l.
xO(n)= x_a - y_a*(x_b-x_aV(y_b-y_a); yO=modfl_0( xO(ii));
if y0==0.
xO(n+l:N+l)=xO(n); d(n* l:N)=eps; return;
elseif y0*y_a<0
x_b=xO(ii). y_b=yO, else
x_a=xO(n); y_a=yO, end,
d(n)=x_b-x_a;
end;
% KONIEC FUNKOI
huiction (x0.d)=sieczne_2(model_0.x_mui.x_max,N);
% Tecluiiki obliczeniowe, dr inż. P.Korohoda. rok akademicki 2010/2011
x_a=x_mia x_b=x_max y_a=model_0(x_a); y_b=model_0(x_b);
x0(l)=x_a; d( l)=x_b-x_a;
for n=2:N* 1.
xO(n)= x_a - y_a*(x_b-x_a)(y_b-y_a);
y0=model_0(x0(n));
if y0==0,
xO(n+l:N+l)=xO(n); d(n» l:N)=eps; return;
elseif y0*y_a<0
x_b=x0(n). y_b=yO. else
x_a=x0(n); y_a=y0; end;
d(n)=x_b-x_a;
end.
% KONIEC FUNKOI
% m-plik demonstracyjny: demodobadama zbieznosci_siecznych_i_stycznych m %
% Krokowa obserwacja metody (siecznych * do wyboru, styczne należy uzupełnić); %
% Tecluiiki obliczeniowe, dr inż. P.Korohoda. rok akademicki 2010/2011
%Wstepne sprzątanie "wirtualnego biurka”; clc; elear, close alk
% Seria iteracji wybranymi metodami:
N=7; % liczba iteracji;
metoda=l;
model=l;
x_min=0; x_tnax=l; switch model.
case 1. model_0=uiluie(,cos(pi*x*pi/7)-0.3',‘x'). % można pomyśleć nad bardziej elastycznym modelem - tak, by każde
% uruchomienie programu dawało inne zadanie;
case Z model_0=inline('exp(-3*x)-0.5\Y); end;
figiue(l); x=0:0.001:l; y=model_0(x);