24261

ARCHITEKTURA RZYMSKA W. XVII POZA BERNINIM I BORROMINIM

Piętro da Cortona (Piętro Berettini) 1596-1669

Malarz i architekt barokowy, architektura i malarstwo dekoracyjne, kombinacja stiuku z malowidłem i freskiem: zdobił stiukiem gł. linie architektury, podkreślał nim konstrukcję, a pola wypełniał freskiem

-    przebudowa kościoła San Luca e Martina 1635-50 - własność Akademii Św. Łukasza, fund. kard. Francesca Barberiniego, jońskie kolumny, harmonijne proporcje, efektowny rozkład przestrzeni, które się wzajemnie przenikają, nowością w fasadzie poszerzenie środkowej części w stosunku do wąskich flanków i wydęcie jej ku przodowi, 1652 traktat o malarstwie

-    dekoracja Pałacu Pitti

-    dekoracja Pałacu Barberinich

-    1656-57 przeróbka kościół Santa Maria della Pace w Rzymie - ozdobienie kopuły kasetonami; nowa fasada - wieloplanowa, formy ruchliwe, powyginane, malownicze; projekt placu przed kościołem (niezrealizowany)

-    fasada kościoła Santa Maria in Via Lata

-    krypta kościoła San Martino ai Monti

Carlo Rai na Id i (1611-1691)

Syn architekta, podobnie jak Cortona chętnie posługuje się kolumnami i jak Palladio formą centralną, monumentalizm i silne efekty światłocieniowe,

-    Katedra w Montecompatri 1633

-    łuk triumfalny na Kapitolu

-    projekt Placu Św. Piotra (niezrealizowany)

-    projekt Kościoła Św. Agnieszki w Rzymie (niezrealizowany, jednak w planie i ogólnej dyspozycji wnętrza pozostało część projektu obu Rainaldich, resztę wykonał Boromini zaś wieżę i latarnię kopuły wykonał Jan Maria Barrata w 1667) - nagromadzenie kolumn, wpływ architektury górno-włoskiej

-    kościół Santa Maria in Campitelli 1663-67 - zatarcie jasności kompozycji, nagromadzenie kolumn, kontrastowe oświetlenie, wieloplanowa fasada bez wygięć, silne akcenty od flanków ku środkowi

-    kościoły Santa Maria in Monte Santo i Santa Maria dei Miracoli - zaczął je budować Rainaldi, kończył jeden Bernini, drugi Carlo Fontana; kościoły są identyczne; znaczenie ich polega na ich usytuowaniu: na Piazza del Popolo na narożnikach środkowej z trzech ulic idących promieniście z tego placu

-    ukończenie fasady kościoła San Andrea della Valle 1650-65 - silny wertykalizm

-    loggetta i 3 fontanny w ogrodzie Pałacu Borghese

-    ukończył część absydalną kościoła Santa Maria Maggiorel673

W połowie XVII wieku jezuici budują w Rzymie kościół świętego Ignacego (San Ignazio) wzorując go na planach kościoła II Gesii. Budowla została wzniesiona w latach 1626 - 1675. Dekorację ścian i sklepień wykonał pod koniec XVII wieku jezuicki malarz - iluzjonista Andrea Pozzo