24346

Ernst Ludwig Kirchner

Tworzy manifest grupy, maluje sceny rodzajowe, sceny z ulicy, nocnych lokali, akty na tle pejzażu, sceny alegoryczne, przechodzi od pointylizmu do linearyzmu, po 1907 dominuje płaska, jaskrawa plama barwna obwiedziona konturem, od 1911 przebywa w Berlinie, linie stają się ostre, kanciaste, barwy abstrakcyjne dysonansowe, przygaszone, wydłużone sylwetki ludzkie, od 1917 przebywa w Szwajcarii, maluje pejzaże górskie i sceny z życia chłopów - harmonijne współżycie człowieka z naturą, ekspresyjne formy, jaskrawe, nasycone barwy; zajmuje się też rzeźbą i drzeworytem Artysta i model

Dziewczyna na niebieskiej sofie

Scena uliczna w Berlinie 1913

Pięć kobiet na ulicy 1913

Księżyc wschodzący nad Staffelalp 1917

Pasterz z kozami rankiem 1918

Amselfluh 1923

Para zakochanych 1930

Kłusaki w zaprzęgu 1930

Portret dr Bauera

Karl Schmidt-Rottluff

Pomysłodawca nazwy grupy DieBrucke, widoczny wpływ kierunków postimpresjonistycznych,

techniki drzeworytniczej (kontrastowanie płaszczyzn bieli i czerni), fowistów (tendencja do

dekoracyjności), rzeźby murzyńskiej (deformacja, geometryzacja form) płaska plama, dysonansowe

zestawienia barw, uproszczenie form, redukcja szczegółów, od 1911 przebywa w Berlinie, maluje

portrety, akty, kobiety na plaży lub melancholijnie zadumane na tle pejzażu, przygaszenie barw,

ograniczenie gamy, melancholijne smutne postacie na tle patetycznego pejzażu, po 19130 widoczne

tendencje do dekoracyjności; tworzy drzeworyty i litografie

Odpoczynek w pracowni 1910

Lofthus 1911

Domy nocą 1912

Portret LyonelaFeiningera 1915

Dziewczyna przy toalecie 1912

Dziewczyna przed lustrem 1915

Kąpiące się 1913

Trzy akty 1913

Kobiety nad morzem 1914

Zasmucone kobiety 1914

Wazon z daliami 1912

Faryzeusz 1912

Kobieta z rękawiczką 1915

Martwa natura z figurką murzyńską 1914

Seria grafik o tematyce religijnej 1915

Melancholia 1919

Rozmowa o śmierci 19120

Rybacy na wydmie 1921

Ostatnia fura 1922

Erich Heckel

Ekspresja koloru, dynamizm, psychologiczne pogłębienie tematu, dramatyzm, ostro łamane linie, kontrasty kolorów, od 1911 przebywa w Berlinie, sceny z zżycia codziennego wzbogacone o znaczenie symboliczne, ukazanie tragizmu ludzkiego życia, nastrój smutku, samotności, zwątpienia, liryzmu, poetyczność; od 1915 tendencje dekoracyjne Wieś saksońska 1910