tworzywa sztucznego jest często tak silnie związany z jego charakterem, że można na pierwszy rzut oka zawęzić poszukiwania do bardzo niewielu tworzyw. Istotna rolę odgrywają takie jego własności, jak: barwa, przeźroczystość lub przeświecanie. Obserwuje się także zachowanie próbki podczas ogrzewania, podczas kontaktu z otwartym płomieniem palnika oraz działanie na tworzywo rozpuszczalników i niektórych stężonych odczynników chemicznych (30% H2S04, 20% NaOH).
Metody rozpoznawania tworzyw sztucznych:
Jedną z podstawowych metod rozpoznania tworzywa sztucznego jest jego określenie co do:
- przeźroczystości tworzywa sztucznego (przykładowo niektóre tworzywa sztuczne nie występują nigdy w barwach jasnych)
- dźwięk, jaki wydaje próbka po zrzuceniu jej na blat stołu z pewnej wysokości daje metaliczny odgłos, natomiast polipropylen odgłos głuchy
- gładkość powierzchni (niektóre tworzywa np. polietylen, mają powierzchnię błyszczącą, gładką i twardą)
Badania indentyfikacyjne na podstawie rozkładu termicznego:
Badanie polega na spaleniu rozdrobnionego tworzywa w płomieniu palnika i obserwacji zjawisk zachodzących w trakcie kontaktu z płomieniem. Następnie wyjmuje się próbkę z płomienia i obserwuje dalej. Jeżeli próbka pali się, należy płomień zdmuchnąć, po czym obserwować powstające dymy i określić ich zapach oraz wygląd popiołu. Należy zwrócić uwagę na:
- czy tworzywo pali się dalej samo, czy pali się w płomieniu palnika
- czy tworzywo pali się dalej samo, czy gwałtownie odpryskuje
- czy tworzywo się topi, czy się topi kropelkami lub ciągnie nitki
- jaki jest zapach gazów
Zachowanie się tworzywa wobec rozpuszczalników i odczynników:
Rozpuszczalność tworzyw sztucznych w rozpuszczalnikach organicznych i w wodzie jest także istotną cechą charakterystyczną ułatwiającą rozpoznanie