Źródła i inspiracji u progu XX wieku
Sztuka Dalekiego Wschodu (drzeworyt japoński), sztuka ludowa, sztuka ludów pierwotnych (rzeźba i maski murzyńskie, sztuka polinezyjska), sztuka dzieci, malarzy naiwnych, prymitywnych
PRYMITYWI (NAWINY REALIZM)
Prymitywi to artyści niewykształceni, tworzący z pasji, bez szkół, opierają się na obserwacji natury. Cechuje ich realizm intelektualny (przedstawiają przedmiot takim jakim go znają a nie jakim go widzą), wierne odtwarzanie szczegółów, drobiazgowość,, różnorodna tematyka
Henri Rousseau zw. Le Douanier (Celnik)
Stara się wyrazić trwały charakter pejzażu, postaci, przedmiotu, cechuje go drobiazgowość, na
podstawie szkiców w plenerze maluje w pracowni, był głównie kolorystą, tworzy portrety,
autoportrety, sceny rodzajowe, alegoryczne, egzotyczne, pejzaże, bukiety kwiatów; cechuje go
realizm i watki fantastyczne, poetycki nastrój
Mały młyn z zaprzęgiem 1880
Wieczór karnawałowy 1886
śpiąca cyganka 1897
Sen Jadwigi 1910
Ja sam -portret-pejzaż 1890
Bryczka ojca Juniet 1908
Wojna 1894
Zaklinaczka wężów 1907 Widok parku Montsouris 1895
1928 pierwsza wystawa prymitywów zorganizowana przez Wilhelma Uhde
Seraphine Louis CamilleBombois Louis Vivin AndreBauchant Nikifor
Teofil Ociepka Maurice Utrillo
Alkoholik, w ramach terapii zaczął malować, uczył się od matki Suzanne Valadon, cechuje go ciemna tonacja, szeroko i grubo kładziona farba, maluje pejzaże, 1905-1907 zmienia manierę przejmując technikę impresjonistów, maluje widoki Sekwany, nadbrzeżnych bulwarów i mostów, 1908-14 tzw. okres biały najlepszy w jego twórczości, w którym dominuje biel o bogactwie tonów; od 1909 przestaje tworzyć w plenerze, maluje w pracowni z pamięci lub z widokówek, maluje gł. pejzaż miejski, od 1916 roku dominuje technika cloisonizmu, ostatni okres jego twórczości krystalizuje się po I wojnie i nosi nazwę okresu barwnego, stosuje bogatą skalę żywych barw. Wbrew opinii krytyków Utrillo nie był malarzem naiwnego realizmu. Cechuje go prostota rysunku, przejrzystość kompozycji
1