24553

współczesnych. Sokrates jako bohater w dialogach prezentuje połączenie ludowej maski niewiele rozumiejącego głupca z cechami mędrca. Gatunek ten zbliżony jest do ludowej mowy potocznej, jest wiełostylowy jak powieść.

Powieść nie może przestać się rozwijać, ponieważ podlega nie zakończonej teraźniejszości. W powieści autor i świat przedstawiony znajdują się w tych samych wymiarach czasu i wartości, autor może mieszać się do rozmowy bohaterów. Powieść nie chce przepowiadać i wpływać na rzeczywistą przyszłość, można ją zacząć kiedykolwiek i można ją niemal zawsze skończyć. Występują różne odmiany powieści np. bezproblemowa - w powieści tej przedstawiona jest namiastka ciekawego życia, które staje się naszym marzeniem i przenika do teraźniejszości. W utworze takim możemy utożsamiać się z bohaterami do czego nie może dojść np. w epopei. Powieść kształtując się korzystała z różnych poza artystycznych form jednostkowego i publicznego życia np. z listów, spowiedzi, a nawet z retoryki sądowej. W epice człowiek jest pozbawiony ideologicznej inicjatywy, jest jeden wspólny światopogląd i język. Tutaj ludzi określają i indywidualizują rożne sytuacje i losy. Bohater epicki nic nie znaczy poza swym losem, nie może stać się bohaterem innych zdarzeń. W powieści ludowe maski mogą przeżywać różne losy i znajdować się w różnych sytuacjach. Bohater epicki musi zginąć, natomiast ludowe maski nigdy nie giną.

Przyczyny powstania powieści wg Trzynadlowskiego:

•    Rodzący się racjonalizm

•    Nowa stratyfikacja społeczna i wyłamanie się mieszczaństwa

•    Dydaktyka

Wg Bachtina powieść najlepiej realizuje demokrację.