26065

26065



Rys. 2.7. Dodawanie n wektorów


Omówioną konstrukcję nazywamy wielobokiem wektorów. Jeżeli koniec ostatniego wektora pokrywa się z początkiem pierwszego, to suma wektorów jest równa zeru: a = 0. Mówimy wtedy, że wielobok jest zamknięty. W przeciwnym razie, tj. gdy a • 0, wielobok jest otwarty.

Czytelnikowi pozostawiamy wykazanie, że do dodawania wektorów stosuje się prawo pizemieiuiości:

a+ b = b+ a

oraz łączności

a+(b+c)= (a+ b) + c.

Aby analitycznie dodać n wektorów', musimy je wyrazić za pomocą współrzędnych z przyjętego układu współrzędnych:

ak =ai«*+ akyJ+ (k = 1, 2,... n).

Po podstawieniu tego wzoru do równania (2.9) otizymamy:

n

k=l


n    n    n    n

= E(ak«1+ aky J+ ^ k) I + J + k



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG094 94 Rys. 8.4. Szeregowy schemat zastępczy lmpednncjl i odpowiadający mu wykres wektorowy Jeżel
wzory na sciage Dodawanie wektorów a Odejmowanie wektorów a Długość wektora Cl — ^ClxyQyyCtz
Ruch jednostajny po okręgu (v = const, ale v * const) (rys. 1): •    długość wektora
Wy8 GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI. Kartezjański układ współrzędnych. Dodawanie wektorów i
rys6 7 yo o o o o o Rys. 6.7. Wyznaczanie wektora Bur-gersu dyslokacji krawędziowej (Reed-Hill)
rys6 8 Rys. 6,8. Wyznaczanie wektora Burgersa dyslokacji śrubowej (Reed-Hill)
0000004 (15) Rys. 2.2. Wykres wektorowy napięć filtru składowej zgodnej napięcia z rys. 2.Ia: a) zas
skan15 (6) Rys. 5.4. Schemat zastępczy stanu jałowego transformatora Rys. 5.5. Wykres wektorowy stan

więcej podobnych podstron