26065
Rys. 2.7. Dodawanie n wektorów
Omówioną konstrukcję nazywamy wielobokiem wektorów. Jeżeli koniec ostatniego wektora pokrywa się z początkiem pierwszego, to suma wektorów jest równa zeru: a = 0. Mówimy wtedy, że wielobok jest zamknięty. W przeciwnym razie, tj. gdy a • 0, wielobok jest otwarty.
Czytelnikowi pozostawiamy wykazanie, że do dodawania wektorów stosuje się prawo pizemieiuiości:
a+ b = b+ a
oraz łączności
a+(b+c)= (a+ b) + c.
Aby analitycznie dodać n wektorów', musimy je wyrazić za pomocą współrzędnych z przyjętego układu współrzędnych:
ak =ai«*+ akyJ+ (k = 1, 2,... n).
Po podstawieniu tego wzoru do równania (2.9) otizymamy:
n
k=l
n n n n
= E(ak«1+ aky J+ ^ k) I + J + k
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
IMG094 94 Rys. 8.4. Szeregowy schemat zastępczy lmpednncjl i odpowiadający mu wykres wektorowy Jeżelwzory na sciage Dodawanie wektorów a Odejmowanie wektorów a Długość wektora Cl — ^ClxyQyyCtzRuch jednostajny po okręgu (v = const, ale v * const) (rys. 1): • długość wektoraWy8 GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI. Kartezjański układ współrzędnych. Dodawanie wektorów irys6 7 yo o o o o o Rys. 6.7. Wyznaczanie wektora Bur-gersu dyslokacji krawędziowej (Reed-Hill)rys6 8 Rys. 6,8. Wyznaczanie wektora Burgersa dyslokacji śrubowej (Reed-Hill)0000004 (15) Rys. 2.2. Wykres wektorowy napięć filtru składowej zgodnej napięcia z rys. 2.Ia: a) zasskan15 (6) Rys. 5.4. Schemat zastępczy stanu jałowego transformatora Rys. 5.5. Wykres wektorowy stanwięcej podobnych podstron