□ Wzrost stóp procentowych =>spadek popytu na pieniądz przy stałej podaży pieniądza =>wzrost cen=^deprecjacja waluty
□ Wzrost produkcji ^wzrost popytu na pieniądz =>spadek cen ^aprecjacja waluty
□ Stały wzrost podaży pieniądza => uporczywa inflacja
□ Paradoks tłumaczy połączenie parytetu stóp procentowych i PPP Połączenie parytetu stóp procentowych i PPP
□ (NERe-NER)/ NER= rien- flea (względna PPP)
□ in= ia+ (NERe-NER)/NER (parytet stóp procentowych)
□ Wniosek: in- ia = rien- Flea
□ Jeśli ludzie oczekują spełnienia teorii PPP, różnica stóp procentowych miedzy dwoma krajami jest równa różnicy między oczekiwanymi poziomami inflacji w tych dwóch krajach
Efekt Fishera:
□ in- ia = rien- Ilea
□ Wzrost oczekiwanej inflacji (uporczywej inflacji) w danym kraju powoduje w długim okresie identyczny wzrost stóp procentowych papierów wartościowych denominowanych w walucie tego kraju
□ Wzrost inflacji powoduje, iż stopy procentowe doganiają poziom inflacji
□ Realna stopa zwrotu z aktywów denominowanych w walucie kraju, w którym występuje inflacja nie zmienia się
□ Efekt działa tylko w długim okresie
□ Wyjaśnia on paradoks deprecjacji waluty przy wzroście stóp procentowych
□ W krótkim okresie sztywność cen powoduje, iż zmiany podaży pieniądza wpływają wyłącznie na poziom stóp procentowych a nie na ceny
□ W długim okresie zmiany cen niwelują efekt wzrostu stóp procentowych w ujęciu realnym
Czynniki zaburzające teorię PPP
□ Bariery w handlu
□ Dobra niehandlowe
□ Struktury rynkowe zaburzające konkurencję
□ Różnice w strukturach konsumpcji i cenach
□ Efekt Ballassy-Samuelsona Bariery w handlu
□ Koszty transportu
□ Polityka liandlowa
□ Ograniczenia przepływu kapitału Dobra niehandlowe
□ Brak międzynarodowego powiązania cen
□ Duży udział dóbr niehandlowych w PKB Struktury rynkowe
□ Segmentacja rynku
□ Dyskryminacja cenowa
□ Ceny dumpingowe Różnice w strukturach konsumpcji
□ Różne sposoby mierzenia inflacji