27048

•    racjonalizacja i centralizacja instytucji państwowych

-    /łamanie władzy ekonomicznej właścicieli ziemskich

•    wyzwolenie chłopstwa z zależności feudalnych

Wszystkie państwa należały do tak zwanych biurokracji agrarnych. Jest to typ społeczeństwa rolniczego, w którym kontrola społeczna opiera się na podziale pracy i koordynacji działań pomiędzy semr D biurokratycznym państwem a klasą właścicieli ziemskich. Częściowo zbiurokratyzowana władza centralna ściąga z chłopów podatki i przechwytuje efekty ich pracy produkcyjnej D bezpośrednio lub za pośrednictwem właścicieli ziemskich. Na szczeblu władzy centralnej monopol decyzji spoczywa w rękach władcy, biurokracji i armii, monopol ten dostosowuje się także do regionalnej władzy landlordów. W społeczeństwach tych często dochodzi do buntów chłopskich.Pierwsza fala industrializacji stworzyła poważne wyzwanie dla elit w społeczeństwach biurokracji agrarnej, nadeszła potrzeba modernizacji. Zakres swobody rządzących przywódców zawężał się, ponieważ niewiele reform można było przeprowadzić tak. aby nie uszczuplić przywilejów klas posiadaczy ziemskich, tworzących człon bazy społecznej, która wspierała władze państw biurokracji agrarnej i funkcję realizowane przez te państwa Określało to stopień, w jakim można było zwiększać obciążenia p od alkowę chłopów. W trzech omawianych przypadkach niezbędnych przeobrażeń pomogły dokonać rewolucje społeczne .Na skutek presji wywieranych przez bardziej zmodernizowane kraje, nastąpił paraliż administracji i aparatów wojskowych.Ponadto cecha wszystkich biurokracji agrarnych są stałe napięcia pomiędzy elitą państwowaktóra jest zainteresowana w wykorzystywaniu i poszerzaniu władzy armii i administracji, a klasami właścicieli ziemskich, zainteresowanych utrzymaniem lokalnych i regionalnych powiązań, wpływu na chłopstwo oraz władzy i przywilejów wynikających z kontroli ziemi i produkcji rolnej. Kliki magnackie zaczęły przenikać do administracji blokując potrzebne reformy, doprowadziły do militarnej i administracyjnej dezorganizacji powodując rewolucyjny kryzys władzy państwowej. Cały czas dochodziło do powstań chłopskich. Nowa sytuacja nadeszła wraz z rozwojem przemysłu i rynków w europie zachodniej. Pojawiły się nowe, inteligenckie elity, ich przywództwa zapewniło przywrócenia porządku Sposobem na przeprowadzenie zmian w państwie są także reformy.

Reforma to zmiana w danym systemie społecznym, nieoznaczająca radykalnego i jakościowego przekształcenia tego systemu, zwłaszcza zmian społeczno ekonomicznych lub politycznych, socjalnych nie naruszając podstaw istniejącego ustroju. Zmiany kontrolowane są przez grupę rządzącą wprowadza sieje fragmentarycznie i etapami, źródła reformy:

-    niska efektywność systemu

-    społeczne żądania zmian sposobów rozmiarów podziału różnych dóbr.

•    postulaty wprowadzenia zmian wewnątrz elity politycznej

•    napięcia społeczne

-    oddziaływanie społeczeństwa międzynarodowego Reformy maja charakter:

-    adaptacyjny

-    regulacyjny

•    innowacyjny Transformacja:

•    transformacja systemowa dla przeobrażeń o charakterze globalnym, jest to proces radykalnych przeobrażeń społeczeństw, odrzucenie modelu unifarmistycznego a przyjmowanie pluralistycznego

•    transformacja ustrojowa dla przeobrażeń związanych z państwem, proces głębokiej reformy państwa. przejścia od rządów autorytarnych do rządów demokratycznych. Transformacja ustrojowa przejawia się w przemianach:

-    modelu władzy

-    modelu systemu partyjnego

-    powstania elit politycznych

-    sposobu wyłaniania organów władzy publicznej

•    zmiany podmiotu sprawowania władzy publicznej

Pojawienie się tego pojęcia wiąże się z przeobrażeniami ustrojowo politycznymi i społeczno ekonomicznymi państw Europy środkowej r wschodniej a także republik byłego ZSRR.

System Autorytarny

Według J.Linza autorytarne reżimy są systemami politycznymi z

ograniczonym, nieopartym na odpowiedzialności pluralizmie~politycznym, bez starannie wypracowanej kierowniczej ideologii (ale o wyraźnej mentabiości), bez intensywnej czy ekstensywnej mobilizacji politycznej ( z wyjątkiem pewnych etapów rozwoju), w których przywódca a czasami mała gnipa. pełni władze w ramach formalnie słabo zdefiniowanych, ale w rzeczywistości dobrze przewidywanych ograniczeń.

Autorytaryzm wyrósł na gruncie kryzysu mającego miejsce po 1 wojnie światowej i związanej z nim radykalizacji społeczeństwa, i to zarówno lewicowej jak i prawicowej. Największą popularność zdobywał on w krajach gdzie najpełniej wykształciła się klasa średnia

Rrżimy te charakteryzują się:

-    autorytarna osobowość władcy, wiara w jego życiowe doświadczenie, poczucie nieomylności i wyjątkowości, wódz sprawuje władze samodzielnie lub przy pomocy najbardziej zaufanego ścisłego grona ludzi, posiada legitymacje do podejmowania większości najistotniejszych decyzji państwowych.

•stanowiska państwowe pochodzą? nominacji partyjnych, obywatele są pozbawieni instrumentów nadzoru i kontroli nad działalnością aparatu państwowego

-    elity w państwie wyłaniane są za pomocą kryterium zasług dla państwa •decyzje polityczne są często podejmowane bez podstaw prawnych.

•    elementem pluralistycznym, istnieją gnipy. które nie zostały stworzone lub uzależnione od państwa a które nadal wpływają w jakiś sposób na procesy polityczne. Ostateczna decyzja o istnieniu tych grup należy jednak do rządzących. ( Ponadto nie ma zinstytucjonalizowanych kanałów politycznego uczestnictwa dla tychże grup a także oddziały wania opozycji na masy)

-    istnieje ciągły proces dokooptowania przywódców

-    rządząca partia jest połączeniem różnych elementów a nie pojedynczym, zdyscyplinowanym organizmem

•    oparciem dla systemu jest tak zwana:Dmentalnośćn, czyli pewien sposób myślenia i odczuwania, bardziej emocjonalny niż racjonalny, dostarczający niepisanych reguł reagowania na różne syniacje. W przeciwieństwie do ideologii nie jest dopracowana i usystematyzowana w formie pisemnej, legitymację władzy stanowi siła a nie idea

•    ograniczona mobilizacja polityczna od rządzonych wymaga się jedynie by nie podejmowali działań skierowanych przeciw