27331

-    brak rzeczywistej więzi między państwem a obywatelem stale zamieszkującym za granicą

-    przysposobienie dziecka

Obywatel jednego państwa podlega 2 reżimom prawnym - państwo reguluje sytacje prawnaw osob znajdujaych się na terytorium państwa, ALE także podlega zgodnie z zasada zwierzchnictwa personalnego swojemu państwu - co do zasady zwierzchnictwo terytorialne będzie przeważać nad zwierzchnictwem personalnym, jednak musi to państwo uwzględniać pewien standard minimalny traktowania cudzoziemca (który wynika z prawa krajowego okreslajcemu minimalne uprawnienia przyslgujaca cudzoziemcowi ( niekotre prawa obywatelskie nawet przysługują), ale również norm międzynarodowych - 2 rtodzaje takich norm sl) wynikające z wielostronnych umów w dziedzinie praw człowieka ORAZ umowy dwustronne zawierające normy dotyczących wzajemnego traktowania cudzodziemców. Te umowy 2 stronne mogą miecoparcie na 3 systemach: 1) rowniuprawnienei cudzoziemców z własnymi obywatelami, 2) system przyznania ściśle określonych praw, 3) ssytem traktowania w sposób najbardziej uprzywilejowany (tj. takie uprawnienia jak maja najbardziej uprzywilejowani cudzoziemcy (dotyczy także przyszłych jak i obecnych praw)).

3 kwestia - ekstradycja to przekazanie pewnej osoby z jednego państwa do drugiego w związku z postępowaniem karnym toczącym się przeciwko tej osobie w celu jej osądzenia lub ukarania. Państwo występujące z wnioskiem ekstradycyjnym to państwo wzywające, państwo, do kto ego wniosek jest kierowany to państwo wezwane. Osoba której osoby wniosek dotyczy to osoba rządana. Każda ekstradycja zawierać będzie 3 elementy: do ekstradycji może dojsc wyłącznie na podsawie porozumienia, mamy do czynienia ze zmian zwierzchnictwa względem osoby rządanej tj. państwo wezwane traci jurydykcje na gruncie parawa karnego. Ekstradycją jest formą współpracy prawnej. DO ekstradycji dochodzi bądź to na podstawie umownego bądź trybu kodeksowego (wydanie na podstawie kodeksu postępowania karnego). W przypadku trybu umownego, jeżeli wszystkie warunki sa spełnione istnieje obowiązek wydania, w przypadku trybu kodeksowego takiego obowiązku nie ma. Sa przeszkody chroniące interesy państwa wezwanego umozliwjajace państwu odmowy wydania (doszło do uszktalowania się pewnych norm zwyczajowych (tj. zasad prawa ekstradycyjnego) - 1) zasada podwójnej karalności czynu (głosi iż osoba żądana może zostać wydana pod warunkiem, ze mamy do czynienia z przestępstwem penalizowanym w obu krajach (tj. musi być czynem zabronionym pod groźba kary w świetle obydwu obydwu porządków prawnych), 2) zasada nie wydawania własnych obywateli - państwo wezwane może odmowie wezwania, jeżeli osoba żądana jest obywatelem tego państwa (rangi Konstytcyjnej nawet norma). Zasada ta zostałs złamana przez Europejski Nakaz Aresztowania, Polska przyjęła takie stanowisko, że nie odmawia ekstradycji obywatela, a wydania jego. Choć wydaje się, że to błędna wykładnia -Tk wydał orzeczenie o niezgodności ENA a Konstytucją RP. I tak doszło do zmiany Konstytucji (istnieje dopuszczalność wydania na podstawie ENA i dotsreczanie go do MTK (Międzynarodowe Trybiunału Karnego)). 3) zasada niewydawania azylantów (tj osób, które uzyskały azyl w danym państwie). 4) zasada terytorialnośc głosi, ze państwo wezwane może odmówić wydania jeżeli do zarzucanych osobie czynów doszło na terytorium państwa wezwanego, 5) zasada specjalności (osoba żądana może zostać osądzona i ukarana tylko za przestępstwa stanowiące podstawę wydania - tj. państwo keirujace wniosek ekstradycyjny, wkotrym są konkretne zarzuty, to można osądzić tego człowieka tylko na podstawie zarzuty będące w ostatecznym wnoisku ekstradycyjnym. 6) zasada nie