2) Szkoda - wszelkie uszczerbek w dobrach lub interesach prawnie chronionych jak: życie, zdrowie, majątek, dobra osobiste, których poszkodowany doznał wbrew swojej woli;
krzywda - uszczerbek typu niemajątkowego, zaś suma pieniężna przeznaczona na złagodzenie tej krzywdy to zadośćuczynienie - art. 445; krzywda i zadośćuczynienie stanowią szczególną postać szkody i odszkodowania
Rodzaje szkody majątkowej:
• strata (damnum emergens) - jest to realny uszczerbek poniesiony przez poszkodowanego, zmniejszenie jego majątku
• utracone korzyści (lucrum cessans) - to czego nie osiągnął przez działanie osoby odpowiedzialnej za szkodę, majątek poszkodowanego nie wzrósł tak, jakby to się stało gdyby nie działania tej osoby - zdarzenie sprawcze (trzeba udowodnić, że zyski te były realne do zdobycia)
Zgonie z regułą za art. 361 § 2 należy uwzględniać oba wspomniane rodzaje szkód majątkowych wszędzie tam, gdzie pojawi się odpowiedzialność odszkodowawcza.
Obliczanie wysokości szkody odbywa się najczęściej metoda różnicową lub dyferencyjną - bierze się pod uwagę wartość majątku osoby poszkodowanej gdyby nie zaszło określone zdarzenie, które doprowadziło do powstania odpowiedzialności odszkodowawczej, a wartość majątku po zajściu tego zdarzenia.
Każda szkoda podlega odszkodowaniu
Z metody deferencyjnej wynika konieczność uwzględnienia tzw. compensatio lucri cum damno -zaliczenie uzyskanych korzyści na poczet szkody; należy brać pod uwagę także ewentualne korzystne następstwa, jakie wywołały zdarzenia powodujące szkody; podstawową przesłanką jest tu tożsamość zdarzenia jaki i odniesiona korzyść;
szkoda w granicach ujemnego interesu umownego - szkoda, jaką strona poniosła, ufając, że zamierzona umowa dojdzie do skutku, a nie następstwa jej niewykonania; odszkodowanie w tym wypadku powinno uwzględniać stratę, ale także utracone korzyści, ale nie może być wyższe od szkody ustaloną w granicach pozytywnego interesu umownego
szkoda w graniach pozytywnego interesu umownego - szkoda powstała w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania zawartej umowy 3) Związek przyczynowy między zdarzaniem a szkodą-jest kategoria filozoficzną, stanowi nie tylko przesłankę odpowiedzialności, ale także w sposób pośredni wpływa na wielkość należytego świadczenia; w myśl art. 361 § 1 odpowiedzialność odszkodowawcza rodzi się za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła;
teoria adekwatnego związku przyczynowego w wersji obiektywnej - odwołanie się do reguł obiektywnie ustalonych, a nie do wiedzy o związkach przyczynowych osoby odpowiedzialnej lub jej personifikowanego modelu; uznaje się za miarodajne dla ustalenia odpowiedzialności odszkodowawczej nie wszystkie skutki faktu stanowiącego podstawę odpowiedzialności, lecz tylko niektóre z nich, a mianowicie następstwa „normalne";