2773

akceptowanie i respektowanie wymagań jakie stawia jednostce spoi. PS zapobiega konfliktom.

Rozwój społ.oznacza proces powstawania specyficznie ludzkich form funkcjonowania psychiki lub oznacza też proces stawania się członkiem spoi., czyli jest to proces nabywania umiejętności, które są potrzebne w interakcjach spoi.

Dojrzałość spoŁoznacza umiejętność zaspokajania potrzeb drogą społeczną i wtedy mówimy

0    zachowaniach prospoł.; nabywanie umiejętności, które są przydatne.

Kompetencje odpowiedzialność, zgodność, oznacza pewną właściwość, która pozwala człowiekowi przejawiać aktywność prospoł.

Kompetencje społ. jednostką kompetentną spoi jest człowiek, który chce i potrafi dostosować się do zwyczajów i norm, do standardów zachowania. Kompetencja dotyczy umiejętności warunkujących bycie akceptowanym przez otoczenie społ. Są one warunkowane temperamentem, charakterem, świadomością społ. w postaci empatii.

Socjalizacja przystosowanie do specyficznego środowiska wytworzonego przez człowieka, proces w którym jednostka ma kontakt z innymi ludźmi.Trwa całe życie.

Socjalizacja naturalna Socjalizacja instytucjom

Poczucie koherencji poczucie związku z grupą społ., rodziną; to globalna orientacja życiowa człowieka powodująca, że napływające z zewnątrz do niego info. są ustrukturalizowane, wytłumaczałne, a zasoby odpornościowe są wystarczające do sprostania wymogom środowiska.

Aktywność jednostki przejaw zachowania się w sytuacji w której istnieje dla niej określony układ nagród i kar. Zmienia się wtedy gdy nagrody i kary ulegają zmianie niekorzystnej z punktu widzenia motywów jednostki.

ROZWÓJ MORALNY CZŁOWIEKA:

1.    Anomia - wczesne dzieci listwo; zachowanie jest regulowane przyjemnością; amoralne.

2.    Heteronomia - od wieku przedszkolnego do 10 roku życia; uczy się zachowań moralnych przez naśladownictwo rodziców; naśladowanie jest bezkrytyczne, dziecko akceptuje naśladowanie zachowania, uświadomione nagrody i kary;

a)    faza egocentryzmu-ok. 5 r.ż.; potrafi dostosować się do norm, ale żeby mieć z tego korzyści; egoizm; nie zdolne do przeżywania poczucia winy; nie ma winy jest niezadowolenie.

b)    faza konformizmu-pow. 5 r.ż.; wyraża się w chęci uzyskania aprobaty ze strony dorosłych; troska o poprawność; zdolność do przeżywania winy; powielanie zachowań dorosłych; osoby ważne to te, które dają poczucie bezpieczeństwa.

3.    Socjonomia - od 10 do 12/13 r.ż.; stopniowe wyzwalanie się spod wpływu dorosłych, potrzeba uznania, przynależności do grupy rówieśniczej, liczenie się z opinią grupy, rodzina ma słaby wpływ.

faza konwcncjonalizmu moralnego dążenie do zgodności z normami, zwyczajami grupy; jednostka zdolna jest do przeżywania wstydu z powodu zachowania niezgodnego z normą; potrzeba bezpieczeństwa, akceptacji, samourzeczywistnienia; tu zachodzi proces wykolejeniaspoł.; klasa szkolna jest odbiciem tych procesów; akceptacja przez grupę -zaspokaja ona potrzeby psychiczne.

4.    Autonomia moralna - od 13 do 21 r.ż.

a) faza pryncypializmu 13/15 lat; normy przyswojone wcześniej są akceptowane i uznawane za własne; świadomość przestrzegania norm jest źródłem satysfakcji, a przekraczanie ich naraża na wyrzuty sumienia; buduje się super ego, odzywa się sumienie; w psychice człowieka powstaje kontrola wewn. Pod wpływem wzmacniania wewn.

Rola społ aby była pozytywna musi spełnić 3 warunki:

1.    nie może być narzucana, pełniona pod przymusem, nie ulega wówczas

1    nternal izacji(uwewn.)

2. musi mobilizować do wysiłku, dawać grtyfikację psychiczną, bo nagroda wzmacnia zachowanie

3.    musi budzić przychylną ocenę grup znaczących dla jednostki.

Pojawia się ocena własnego „ja'. Uogólniona ocena własnych możliwości, których źródłem są opinie, reakcje rodziców, rówieśników, bliskich osób na postępowanie, porównywanie siebie z kolegami, stosunek własnego zachowania. Własne „ja” stanowi wartość, własne potrzeby