obywateli polskich, którzy w istocie tą drogą zamierzają uzyskać dostęp do rynku zatrudnienia jako osoby zatrudnione.
47. Należy przypomnieć, że zgodnie z orzecznictwem utrwalonym w kontekście interpretacji zarćwno przepisów Traktatu, jak i Układu ustanawiającego stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Turcją (Dz. Urz. z 1973 r., C 133, s. 1). uprawnienie do traktowania narodowego w odniesieniu do prawa przedsiębiorczości, określone w art 44 ust. 3 Układu stowarzyszeniowego, w brzmieniu podobne lub identyczne do tego zawartego w art. 52 (43) Traktatu, oznacza w istocie przyznanie obywatelom polskim, zamierzającym prowadzić działalność o charakterze przemysłowym lub handlowym, działalność rzemieślniczą lub działalność w zakresie wolnych zawodów w państwie członkowskim, prawo wjazdu i pobytu jako uprawnienia akcesoryjne prawa przedsiębiorczości (sprawa Royer, cytowana powyżej, pkt 31 i 32; sprawa C-37/98. Savas, ECR [2000] I-2927, pkt 60 i 63).
48. Jednocześnie jednak należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, samo podobieństwo brzmienia przepisu jednego z Traktatów ustanawiających Wspólnoty i postanowienia umowy międzynarodowej między Wspólnotą a państwem trzecim nie jest wystarczające, aby przyznać brzmieniu tej umowy takie samo znaczenie, jakie mają Traktaty (zob. sprawy; 270/80, Potydor i RSO Records, ECR [1982] 329, pkt 14 do 21; 10^81 Kupferberg, ECR [1982] 3641, pkt 29 do 31; C-312/91. Metalsa, ECR [1993] 1-3751, pkt 11 do 20)71
49. Zgodnie z tym orzecznictwem, rozciągnięcie interpretacji przepisu Traktatu na porównywalnie, podobnie lub nawet identycznie sformułowane postanowienie umowy zawartej przez Wspólnotę z państwem trzecim zależy m.in. od celu, zamierzonego przez każdy z tych przepisów, w ich szczególnym kontekście. Porównanie celów i kontekstu umowy i Traktatu ma istotne znaczenie w tym zakresie (zob. sprawa Metalsa, cytowana powyżej, pkt 11).
50. Układ stowarzyszeniowy zmierza po prostu do stworzenia odpowiednich ram dla stopniową integracji Polski ze Wspólnotą, z zamiarem przyszłej możliwej akcesji, podczas gdy celem Traktatu jest utworzenie rynku wewnętrznego, charakteryzującego się zniesieniem między państwami członkowskimi przeszkód w swobodnym przepływie towarów, osób, usług i kapitału (zob. art. 3 lit. c) fart. 3 ust. 1 lit, cl TWE).