AFRYKA I POZOSTAŁA CZĘŚĆ AZJII (KRAJE TRZECIEGO ŚWIATA)
Ich slaby rozwój wynika z niskiego poziomu wykształcenia, niskiej wydajności pracy, niestabilnej polityki, itp. Kraje te są w większości krajami postkolonialnymi.
PLAN G. MARSHALLA
Przedstawiony 5.Vl.l947r., a realizowany w latach 1948-1952.
W ramach Planu Marshalla pomoc w postaci bezzwrotnych pożyczek oraz nisko oprocentowanych pożyczek długoterminowych w łącznej wysokości ok. 16mld.$ otrzymało 16 krajów:
Wielka Brytania, Francja, Włochy, Belgia, Holandia, Luksemburg, Austria, Grecja, Dania, Norwegia, Irlandia, Szwecja, Turcja,
Portugalia, Islandia, Hiszpania, Wolne Miasto Triest.
W 1949r. do planu włączono także RFN.
Plan przewidywał także pomoc krajom zza „żelaznej kurtyny", ale pod naciskiem ZSRR żadne z państw tego bloku (także Polska) nie zgodziło się zaakceptować planu.
Plan związany był z DOKTRYNĄ TRUMANA ogłoszoną przez prezydenta USA w orędziu wygłoszonym do Kongresu 12 marca 1947. Głosił On poparcie gospodarcze i militarne USA dla wszystkich narodów sprzeciwiających się zewnętrznym i wewnętrznym naciskom zmierzającym do ich podporządkowania. Pierwotnie doktryna Trumana dotyczyła Grecji i Turcji, z czasem objęła wszystkie państwa zagrożone komunizmem.
Plan Marshalla miał na celu także zapobieżenie kryzysowi gospodarczemu na świecie spowodowanemu przez wojnę.
Dlaczego po 1945 roku światu zagrażał kryzys gospodarczy?
1. Koniec wojny, to koniec LAND-LEASE (dostawy prowadzone od 1941r., głównie militarne dla państw alianckich, za które teraz przyszło płacić).
2. Ruina systemów monetarnych w państwach dotkniętych działaniami wojennymi.
3. Głód dolara w Europie (brak dewiz i złota na handel)
4. Zniszczenia wojenne
5. Demobilizacje armii
6. Znaczna nadwyżka eksportowa USA (na koniec 1947r. osiągnęła 12,5mld$)
Wraz z wejściem w życie Planu Marshalla ustają inne formy pomocy USA, m.in. realizowany od 1943 do 1947r. projekt UNRRA ("Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Pomocy i Odbudowy”), w który USA włożyły 3mld$. Projekt ten zakładał pomoc w formie konkretnych towarów, a nie pieniędzy.