Podstawowym produktem szklanym stosowanym w budownictwie jest szkło płaskie, wytwarzane obecnie głównie metodą termograwitacyjną (float), a także metoda walcowania, w małym zakresie metodą ciągnienia. Szkło płaskie stosowane jest zależnie od przeznaczenia w postaci pojedynczych tafli lub w postaci szkła warstwowego. Współczesne technologie produkcji szkła i wyrobów ze szkła pozwalają różnicować właściwości użytkowe, wygląd szkła, czynić z niego materiał wielofunkcyjny o bardzo dużych możliwościach stosowania. Szkło przepuszczając światło, jednocześnie może pełnić funkcje ochronne - przed promieniowaniem słonecznym, stratami ciepła z wnętrza budynków, przed hałasem, ogniem, uderzeniem, włamaniem. Może być jednocześnie dekoracyjne, np. szkło matowe, wzorzyste, emaliowane.
Wytwarzane jest w postaci prostokątnych płyt. Pocięte płyty szklane mogą mieć powierzchnie polerowane, szlifowane lub matowe. Ze szkła płaskiego ciągnionego wytwarzane jest szkło bezbarwne zwykłe okienne, polerowane, wykorzystywane obecnie głównie w pracach renowacyjnych w staiych obiektach (okna, drzwi).
Szkło ciągnione jest wytwarzane jako bezbarwne bardzo jasne, a także barwione -stosowane do otworów okiennych (stare budownictwo).
Określenie wymiarów:
Należy zmierzyć długość nominalną H, szerokość nominalną B oraz Grubość rzeczywistą, która jest średnią czterech pomiarów, wykonywanych z dokładnością do 0,01 mm, w połowie długości każdego boku. Pomiar należy wykonać przyrządem typu mikrometr szczękowy.
Długość, szerokość i prostokąt nosć
Nominalne wymiary szyby: długość H i szerokość B nie powinny być większe niż wymiary wyznaczonego prostokąta będącego wynikiem powiększenia nominalnych wymiarów o dopuszczalne plusowe tolerancje lub mniejsze niż wymiary wyznaczonego prostokąta pomniejszonego o dopuszczalne minusowe tolerancje. Boki wyznaczonych prostokątów powinny
2