W październiku 1963 roku, zapadła decyzja o rozliczeniach wielostronnych w rublach transferowych i powołano do życia „Międzynarodowy Bank Współpracy Gospodarczej” z siedzibą w Moskwie.Bank gromadził środki w rublach transferowych, a także w walutach wymienialnych , udzielał kredytów swym członkom na cele inwestycyjne oraz na pokiycie deficytu budżetowego. Oprocentowanie tych kredytów wynosiło średnio 0.8 % rocznie. Właściwie żadne z zamierzeń programowych RWPG nie powiodło się, zwłaszcza próby zintegrowania gospodarczego państw członkowskich. Było to zadanie mało realne w sytuacji bardzo nierównomiernego rozwoju poszcególnych państw oraz ich dążenia do autarkii. Podział pracy w skali międzynarodowej okazał się fikcją, podobna fikcją były wieloletnie plany rozwoju gospodarczego. Poszczególne kraje na własną rękę poszukiwały kontaktów handlowych z krajami kapitalistycznymi, jeśli mogły im zaoferować w miarę atrakcyjne i tanie produkty. Każde z państw RWPG było przekonane o tym ,że członkowstwo w radzie jest przykrą koniecznością. Ponad to w społeczeństwach istniało przekonanie o wyzysku ze strony ZSRR. W Polsce np: ukrywano stan stosunków handlowych z Moskwą. Jeden z zapisów cenzorskich z 1974 r. Nakazywał,aby nie dopuszczać do publikacji informacji o sprzedaży mięsa z Polski do ZSRR. Zaprzeczeniem rzekomo postępującej integracji było strzeżenie granic i ograniczniczenia w poruszaniu się obywateli między państwami członkowskimi RWPG. Świadczyło to także o ogromnych różnicach w poziomie produkcji, zaopatrzeniu rynku i poziomie życia ludności. Każde państwo nieco lepiej rozwinięte strzegło swego rynku przed spustoszeniem ze strony sąsiada Propaganda przedstawiała ZSRR jako kraj wysoko rozwinięty, kraj dobrobytu a w rzeczywistości stale brakowało tam podstawowych produktów . Turysta z Polski,
Czechosłowacji lub NRD jeśli już znalazł się w imperium sowieckim , bywał nagabywany przez miejscowych o sprzedaż nawet rzeczy osobistych.
Głównymi organami RWPG były : Sesja, Komitet Wykonawczy, Stałe Komisje i Sekretariat. W Sesji, jako najważniejszym organie Rady, brały udział delegaacje wszystkich członków. Sesja powoływała wszystkie inne organy Rady. Sesje zwyczajne zwoływano raz do roku, kolejno w stolicacli wszystkich państw członkowskich; nadzwyczajne zaś mogły być zwoływane za zgodą lub na prośbę , co nakmniej 1/3 członków. Do Komitetu Wykonawczego wchodzili przedstawiciele wszystkich rządów na szczeblu wicepremierów. Kierował on pracami rady i wykonywał jej uchwały między Sesjami. Stałe Komisje do realizacj konkretnych zadań w różnych dziedzinach gospodarczych powoływała Sesja w zależności od potrzeb. Sekretariat z siedzibą w Moskwie był organemadministracyjnym i wykonawczym urzędującym stale pod przewodnictwem sekretarza i jego zastępców. Językiem urzędowym RWPG był rosyjski. Wszelkie słabości Rady zaczęły się wyraźnie ujawniać od 1989 roku , kiedy zapoczątkowany został upaek komunizmu i imperium sowieckiego. Wówczas po raz pierwszy jawnie wygłoszono opinie krytyczne i ujawniono rzeczywisty stan stosunków gospodarczych pomiędzy krajami komunistycznymi. Od 1990 roku usiłowano reformować organizację , ale w ówczesnych warunkach okazało się to już spóźnione i niemożliwe, RWPG- została rozwiązana 28 czerwca 1991 roku. Państwa członkowskie napotkały przejściowe trudności gospodarcze wobec załamania się rynku sowieckiego , na który nastawiona była ich produkcja. Pozostały też nie uregulowane sprawy rozliczeń miedzy poszczególnymi państwami.
Układ Warszawski
Na początku grudnia 1954 roku odbyła się w Moskwie konferencja europejskich państw komunistycznych z udziałem obserwatora cliińskiego. W komunikacie wydanym po zakończeniu obrad stwierdzono, że w wypadku ratyfikacji Układów Paryskich , państwa uczestniczące w