Zasada Huygensa
Zasada ta opisuje pewną własność rozwiązania równania falowego, w zależności od parzystości wymiaru przestrzeni. Podamy ją na przyidadzie n ■ 3 oraz n ■ 2.
Równanie falowe to matematyczne równanie różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu, opisujące ruch falowy.
Ogólną postacią równania falowego jest: | |||
— c2 • Axu = 0, |
u : Rn |
x R+ —► R, x € Rn. ł € M+ | |
« |
«(z,0) = /(*), |
/:Rn | |
jfcu(x,0) = g(x), |
g :H" |
—► M | |
IR gdzie oznaczazbiór liczb rzeczywistych nieujemnych. Wrównaniu funkcja u(x.i)jest niewiadomą opisującą |
wychylenie fali w punkcie x w chwii r. Zadane są początkowe położenie fali/ oraz początkowy impulsFizycznie stała < oznacza prędkość rozchodzenia się fali w danym ośrodku (np. 343 m/s dla powietrza w temp 20 stopni C).
Symbol to Laplasjan.
Skrótowo można wyrazić równanie falowe używając operatora d'Alemberta:
Rozwiązania równania falowego mają różne postaci i własności w zależność i od parzystości wymiaru przestrzeni. Najważniejsze równania falowe to przypadki n = 1.2,3.
Równanie falowe jest ważne w mechanice kwantowej, gdyż opisuje falę de Brogle'a:
Równanie struny i wzór d'Alemberta
Jednowymiarowe (/i = I) równanie falowa nazywa się równaniem struny lub równaniem fali płaskiej. Ma ono postać:
fj&u - c2 • = 0, | ||
“(*. °) = /(*), |
/:*- |
- R |
|u(i, o) = </(z), |
g.R- |
- R |
Bez uwzględnienia warunków brzegowych rozwiązaniem jest:
iĄxj) = aCr - ci) ♦ + aX
gdzie a.fł są dowolnie wybrane. Przy założeniu regularności f ^ ^ (*^) f 9 ^ oraz
uwzględnieniu warunku brzegowego rozwiązaniem jest:
u(x, t)
f{x + ct) + f{x-ct) 1 r
-2-+ 2ci 9{z)dz
Jest to 'wzór cfAlemberta' Równanie struny jest wówczas poprawnie postawione.
Równanie struny półnieskończonej
Struna półnieskoóczona to jednowymiarowa struna przymocowana na stale z jednego końca. Matematycznie odpowiada dodaniu dodatkowego warunku brzegowego:
u<0./) = Odia dowolnego t £ R
Rozwiązaniem zagadnienia struny półnieskończonej jest:
.... x+rf
■
U(X, t) = +± J g(Z)dz: X<d
< ci—x
Równanie falowe w wymiarze 3 i wzór Kirchhoffa