3314

23. Ogólne warunki ubezpieczeń (definicje, pojęcia, zasady itp.)

1.3. Rodzaje odpowiedzialności.

Każde z nas w życiu codziennym, prywatnym i zawodowym, w działalności turystycznej podejmuje setki, tysiące decyzji i czynności, które mają wpływ na nas osobiście oraz na osoby trzecie (w tym naszych klientów, a także osoby postronne). Rodzi to oczywiście w wielu przypadkach odpowiedzialność za wszelkie decyzje, czynności wszelkich podmiotów „turystycznych”, w tym także klientów (turystów). Odpowiedzialność ta może występować w różnych postaciach, a w szczególności:

•    Moralna

•    Etyczna

•    Zawodowa

•    Służbowa

•    Materialna

•    Finansowa

2. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PODMIOTÓW TURYSTYCZNYCH I OCHRONA KLIENTA W ŚWIETLE USTAWY O USŁUGACH TURYSTYCZNYCH (tekst jednolity Dz.U. nr 55/2001 poz. 578).

2.1. Ustawa o usługach turystycznych.

Kwestię odpowiedzialności organizatorów i pośredników turystycznych reguluje, oprócz kodeksu cywilnego, kodeksu morskiego, prawa przewozowego i kilku innych ustaw, art. 11 i lla rozdziału III ustawy o usługach turystycznych. Mówi się tu także w jakich przypadkach podmiot taki może uchylić się od odpowiedzialności.

Są to następujące okoliczności:

a)    działanie lub zaniechanie klienta;

b)    działanie lub zaniechanie osób trzecich nieuczestniczących w wykonywaniu usług przewidzianych w umowie, jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć ani uniknąć;

c)    siła wyższa.

Z 1.1. Poziom bezpieczeństwa działalności turystycznej.

Wcześniej jednak, w rozdziale II ustanowiono swego rodzaju poziom bezpieczeństwa usług turystycznych, narzucając normy i wymagania podmiotom ubiegającym się o zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze orgaiuzatora oraz pośrednika i agenta turystycznego. Przepisy te wymuszają wysoką jakość świadczonych usług w tej dziedzinie. Przykładowo, art. 6 par. 1 ustawy mówi, że organizatorem turystyki i pośrednikiem turystycznym może zostać osoba, która posiadając wyższe wykształcenie w dziedzinie turystyki, zarządzania, marketingu, prawa lub ekonomii musi mieć jednocześnie co najmniej 1 rok praktyki w obsłudze klientów turystyki. Takich punktów jest w tym artykule cztery.

Za praktykę uważa się:

1. Samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośrednictwa turystycznego.

2