33351

SUfiŁUsklffl.MesksŁMfl-emnfleUi.ś.tt. Mateusza # Jest to jeden z najbardziej podstawowych tematów Ewangelii Mateuszowej. #

■ Mateusz - inaczej niż Marek - wykazuje, że Jezus jest Mesjaszem, przy pomocy licznych cytatów ze ST. Według niego, całe życie Jezusa jest wypełnieniem proroctw ST. Narodził się On z Dziewicy, co zapowiadał Iz. Również imię, które Bóg nakazuje Mu nadać, świadczy wyraźnie o Jego posłannictwie: Jezus - Jeszua = „Jahwe, zbaw". Misją Jezusa jest zbawienie Jego ludu, co było misją mesjańską. Narodził się On w Betlejem, mieście Dawida.

Mateusz nawiązuje do oczekiwań żydowskich i zapewnia, że Jezus swą osobą wypełnia obietnice dane Abrahamowi (o licznym potomstwie) i Dawidowi. Dlatego już na początku w genealogii wykazuje to pochodzenie: „Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama".

W Ewangelii Mateusza poza sceną chrztu i przemienienia są jeszcze inne teksty, które wzbogacają refleksję o synostwie Bożym Jezusa. Sam Jezus mówi: „Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, kom u Syn zechce objawić". W jęz. hebr. słowo „znać" nie oznacza tylko poznania intelektualnego, ale całościowe poznanie drugiej osoby. Jest ono nawet synonimem słowa „kochać". Między Jezusem a Ojcem (= Bogiem) istnieje wielka zażyłość.

- Jezus ucisza burzę na morzu co wywołuje u uczniów zdumienie i podziw. Dlatego w łodzi padają przed Nim na kolana, mówiąc: „Prawdziwie jesteś Synem Bożym". Mateusz mocno podkreśla, że Jezus jest Panem żywiołów. W tekstach ST tylko Bóg mógł uczynić podobny cud.

Ludzie dopiero vq upływie długiego czasu irezumielisłowai.ozynyJezusa* wskazujące na tego związek z Bogiem. Po wolt. I to dopiero w świetle zmartwychwstania, dochodzili do przekonania, że między Bogiem a Jezusem (sfalęJo szęzęgęjną zażyłe ŚÓ ! PQmanię..