33424

takie jak ser, olej, oliwki, winogrona, owoce, ryby, kwiaty. Miejsce składania darów też było różne. Na terenie Galii składano je w zakrystii, w Afryce składano je u stóp ołtarza, w Rzymie oddawano je celebransowi, który po zakończeniu liturgii rozdawał je potrzebującym. Przełom IX/X wieku to zanik procesji z darami. Mimo iż wszystkie synody bardzo mocno nawiązywały do tego znaku. Powoli zaniechano składania darów naturalny (były składane tylko podczas wyjątkowych okazji). Wśród przyczyn zaniechania procesji było to, że wprowadzono chleb niekwaszony (biały). Używanie tego przaśnego chleba stało się obowiązujące od ok. XI (wówczas też powstały odpowiednie przepisy jak taki chleb wypiekać). Od ok. XII wieku hostii dla wiernych jest w kształcie małego krążka (dla kapłanów nieco większa). W jakimś sensie przyczyną zaniknięcia tej procesji było... Wreszcie przyczyna prozaiczna - zaczęto zastępować dary natury pieniędzmi. W Polsce procesje przetrwały do ok. XVII. Obecnie zaleca się, aby była procesja z darami (znak ludu...).

Modlitwa.

Przed reformą modlitwy miały charakter ofiamiczy („ofiarujemy Ci Boże”). Teraz kapłan wypowiada słowa PRZYNOSIMY Pierwowzorem jest hebrajska modlitwa kiddusz. W Eucharystii od samego początku Kościół używał wina zmieszanego z wodą. To zwyczaj który istniał wśród ludów basenu Morza Śródziemnego (było to praktyczne rozwiązanie, wino było zbyt mocne - należało je rozcieńczyć). Początkowo traktowano to tylko jako przeniesienie zwyczaju świeckiego do liturgii. Później ta czynność nabrała symbolicznego znaczenia. Tradycyjnie podaje się trzy interpretacje tego znaku:

pierwszy podawany za św. Cyprian (śmierć połowie III w.) - widział w tym symbol zjednoczenia ludu z Jezusem, znak jedności ludu z Panem - tak po zmieszaniu postaci nie można ich oddzielić, tak chrześcijanin przez chrzest jest nierozerwalnie zjednoczony z Jezusem (Ap).

Druga interpretacja - nawiązanie do śmierci Jezusa na krzyżu - gdzie z boku Jezusa wypłynęły krew i woda. - w podobny sposób tłumaczył sobór trydencki (reakcja min. Na naukę Lutra)

Połączenie wina z wodą to znak uczestnictwa człowieka w boskiej naturze Chrystusa, - jest to zatem tłumaczenie świętej wymiany miedzy bóstwem a człowieczeństwem.

Apologia.

Okadzenie.

W pierwszych wiekach Kościół bronił się przed wprowadzeniem kadzidła, bo było to znakiem pogaństwa.

Obmycie rąk.

To zewnętrzny znak czystości duchowej. Obecnie ma znaczenie symboliczne (dawniej, przy składania darów natury miało znaczenie praktyczne)

Następnie kapłan wzywa do modlitwy. Ta formuła pochodzi z przełomu XI/XII w. Ta modlitwa ma bardzo osobisty wymiar. Z jednej strony kapłan mówi ją świadom swego pochodzenia z ludu, ale z