33845

INTEGRACJA - scalenie; proces tworzenia całości z części, albo włączenie jakiegoś elementu w całość; zespolenie i zharmonizowanie składników zbiorowości społecznej. Z definicji wynika, że jest to świadomy, celowy proces, dokonujący się dzięki przemyślanym zabiegom zarówno zbiorowości ( plemienia, narodu ). jak i grupy społecznej, czy jednostki podlegającej temu procesowi, lub wspomagającej go swoim działaniem.

Istnieje jednak wiele czynników obiektywnych niezależnych od świadomego działania integracyjnego czy integrującego, które mają istotny wpływ na procesy integracyjne. Do takich czynników możemy zaliczyć: systemy religijne i filozoficzne; naukę i wymianę naukową; wymianę handlową; języki o znaczeniu ponadnarodowym; style w architekturze, malarstwie, rzeźbie, literaturze, muzyce; zgromadzenia religijne; ruch antywojenny; organizacje robotnicze; modę; sport; organizacje międzynarodowe, powołane do rozwiązywania wspólnych problemów ( standaryzacja, walka z chorobami ) itd. Czasem integracja ma miejsce wbrew woli ludzi, którzy jej podlegają.

3. CELE INTEGRACJI EUROPY.

Wzmocnienie wysiłków na rzecz zjednoczenia Europy po zakończeniu drugiej wojny światowej wynikało z przekonania, że jest to jedyny sposób na zakończenie historii wojen, przelewania krwi, cierpień i zniszczenia w Europie.

Ta podstawowa sprawa pozostawiła ślad na dokumentach założycielskich Zjednoczonej Europy i Unii Europejskiej. Jako swój najwyższy cel deklarują one zachowanie i umocnienie pokoju, integrację gospodarczą przez stworzenie europejskiego rynku wewnętrznego z korzyścią dla wszystkich mieszkańców Unii Europejskiej, dążenie do unii politycznej, a także umocnienie i wspieranie równości społecznej w Unii.

Zapewnienie pokoju.

Już plan Schaumana, Który doprowadził do założenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, w pojednaniu niemiecko - francuskim nie tylko dostrzegał rdzeń nowego ładu europejskiego, lecz wyraźnie zmierzał do stworzenia warunków, które uczyniłyby wszelkie wojny mało prawdopodobnymi, jeśli nie wręcz niemożliwymi. Powiodło się to dzięki stworzeniu Wspólnoty i Unii Europejskiej; użycie przemocy militarnej stało się pomiędzy członkami Unii Europejskiej nie do pomyślenia. Wydarzenia w byłej Jugosławii uświadomiły jednak wyraźnie, że pokój w Europie nie jest rzeczą oczywistą. Konieczne jest oddziaływanie na rzecz pokoju poza granicami strefy pokojowej.

Należy żałować, że ten nadrzędny cel zjednoczenia Europy w dużej mierze popadł w zapomnienie zarówno w odniesieniach środków masowego przekazu jak i świadomości mieszkańców. Opinie ludzi na temat Unii Europejskiej często są napiętnowane wrażeniami negatywnymi. Nadprodukcja rolna w UE i związane z nią góry masła i morza wina spotykają się z nieporozumieniem. Ponadto są one dla ludzi irytujące, bo w sytuacji nadprodukcji ceny, jakie muszą płacić za żywność wydają im się zbyt wysokie.

Doniesienia na temat rzeczywistych lub domniemanych kryzysów Unii Europejskiej, skłócenie krajów partnerskich w ważnych zgromadzeniach dotyczących postępu zjednoczenia, brak wyników podczas wielu konferencji na szczucie powoduje zmniejszenie wiary obywateli, że Unia Europejska jest w stanie rozwiązać problemy gospodarcze i społeczne naszych czasów. Tryb pracy w Brukseli, siedzibie Rady i Komisji, jest dla obywateli nieprzejrzysty; ich zdaniem utworzono tam wszechwładzę i przeogromną machinę biurokratyczną, która raczej komplikuje codzienne sprawy pojedynczego człowieka, zamiast upraszczać je w korzystny dla niego sposób. Moim zdaniem wiele z tych opinii to bezpodstawne uprzedzenia; Unia Europejska to coś znacznie więcej, niż biurokracja, góry masła i ogromne koszty. W pierwszym rzędzie jest ona gwarantem pokoju i już w tej jednej funkcji stanowi bezcenny skarb dla ludzi żyjących na jej obszarze.

4. CZYM JEST UNIA EUROPEJSKA ?