33979

Kosztowa orientacja cenowa

1.    W skład ceny wchodzą:

koszt wytworzenia:

- zysk.

2.    Do ustalenia cen stosuje się:

a)    technikę koszt plus (cena jest sumą kosztów oraz narzutu określanego jako pewien procent kosztu);

b)    technikę koszt plus opłata (narzut określony jest jako stała opłata - jednakowa dla wszystkich produktów);

c)    technikę progu rentowności (wyznacza się liczbę produktów, którą przedsiębiorstwo musi sprzedać, aby pokryć wszystkie koszty i osiągnąć założony zysk).

Konkurencyjna orientacja cenowa

1. Punktem wyjścia są ceny podobnych produktów oferowanych przez konkurentów.

2. Przedsiębiorstwo powinno uwzględniać:

-    występowanie segmentów rynku o zróżnicowanej elastyczności popytu; istnienie na rynku lidera zdolnego do narzucenia określonego poziomu cen;

-    postrzeganie przez klientów jakości produktu w relacji do produktów konkurentów.