34517

kąta między ich płaszczyznami polaryzującymi. Maksymalne natężenie otrzymujemy dla kąta a=0°, kiedy to natężenie wyjściowe powinno teoretycznie się równać natężeniu wejściowemu, a minimalne dla kąta a=90°, kiedy to natężenie wynosi 0. Istnieje ogólne prawo, zwane prawem Mallusa, określające zależność natężenia światła spolaryzowanego po przejściu przez analizator: I=I₀ cos^:a, gdzie I i I₀ są natężeniami światła przed i po polaryzacji

Opis doświadczenia

W celu doświadczalnego potwierdzenia prawa Mallusa skorzystano z układu laser rubinowy - polaryzator - fotokomórka - amperomierz. Po włączeniu lasera i skierowania wiązki światła poprzez polaryzator na fotokomórkę, mierzono zależność natężenia światła od wskazania skali polaryzatora, którego położenie było zmieniane co 5° aż do pełnego obrotu, tj. 360°. Następnie po ustawieniu polaryzatora, tak, aby przepuszczał jak najwięcej światła, odczytywano wskazania amperomierza co 20 s przez 6 minut, w celu późniejszej analizy błędów.

Opracowanie wyników pomiarów

Wyniki zostały wpisane do tabeli na pierwszej stronie, a następnie naniesione na wykres, dla wygody przyjmując za 90° piuikt w którym natężenie światła było najmniejsze, czyli nasz pierwszy pomiar (patrz rys. 1).

Następnie na ten sam wykres naniesiono krzywą uzyskaną teoretycznie ze wzoru Mallusa, I=I₀ cos^:a, gdzie wartością I₀ była nasza maksymalna doświadczalnie uzyskana wartość, 94.1 pA

Ocena błędów

Na podstawie pomiarów zależności maksymalnej wartości natężenia prądu od czasu obliczymy' błąd średni kwadratowy wartości średniej. Najpierw obliczamy średnią wartość pomiarów, która w naszym przypadku wynosi około 86.98 . Następnie