35497

Konsorcjum - forma organizacji powołanej przez kilka podmiotów gospodarczych na określony czas dla realizacji wspólnego konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał zasobowy przekracza możliwości jednego podmiotu

Struktura wielobranżowa (typu M) dywizjonalna

W strukturze wielobranżowej, która staje się coraz bardziej popularna, również wykorzystuje się podział według wyrobu, jednakże w przeciwieństwie do formy H samodzielne jednostki są tu jednak ze sobą powiązane. Tak więc struktura wielobranżowa albo typu M (od: multidivisiona[). oparta jest na licznych samodzielnych jednostkach organizacyjnych w powiązanych ze sobą obszarach w ramach szerszej organizacji. Struktura ta powstaje w wyniku dywersyfikacji pokrewnej. Pewne dziedziny są zdecentralizowane na szczeblu jednostki, inne natomiast scentralizowane na poziomie przedsiębiorstwa.

Jedną z najważniejszych korzyści z organizacji przedsiębiorstwa w formie M jest możliwość koordynacji i wspólnego wykorzystania zasobów.

Rodzaje:

Dywizjonalna wg produktów - forma organizacji, w której obok funkcji scentralizowanych występuje podział na względnie samodzielnie operujące jednostki organizacyjne, wyodrębnione według kryterium produktowego - każda jednostka odpowiada za swój produkt

Dywizjonalna wg regionów - forma organizacji, w której obok funkcji scentralizowanych występuje podział na względnie samodzielnie operujące jednostki organizacyjne, wyodrębnione według kryterium regionalnego - każda jednostka odpowiada za swój region geograficzny

Dywizjonalna wg segmentów rynku - forma organizacji, w której obok funkcji scentralizowanych występuje podział na względnie samodzielnie operujące jednostki organizacyjne, wyodrębnione według kryterium segmentu rynku - każda jednostka odpowiada za swój segment odbiorców

Zalety:

1.    Uwaga i wysiłki załogi są ukierunkowane na efekt działalności dywizji

2.    Jednostka organizacyjna staje się centrum zysku - łatwo jest zmierzyć jej efektywność

3.    Łatwo jest mierzyć wyniki kadry zarządzającej dywizjami

Wady:

1. Kompetencje zarządcze kadry kierowniczej dywizji muszą być wyraźnie wyższe niż w przypadku struktury funkcjonalnej - wyższe koszty płacowe i szkoleń

2. Doskonalenie struktur organizacji.

struktura organizacyjna - ogół powiązań między elementami jakiejś całości oraz elementami a całością. Każda całość może być rozpatrywana pod wieloma względami, z wielu punktów widzenia -wielowymiarowość analizy.

1) zasada specjalizacji - przydzielone zadania znajdują się w obrębie jednej lub co najwyżej kilku pokrewnych funkcji: 2) zasada przystosowalnośd - zakresy zadań stanowiska są dostosowane do wymogów psychicznych i fizjologicznych człowieka: 3) zasada należytej szczegółowości - w określaniu zadań, uprawnień i odpowiedzialności: 4) zasada mierników -zapewnienie możliwości pomiaru i oceny ilości oraz jakości pracy w oparciu o znane wykonawcy kryteria i metody; 5) zasada równowagi - postuluje zachowanie właściwych proporcji między zakresem zadań, uprawnień i odpowiedzialności; 6) zasada jednoznaczności -w określaniu zadań, uprawnień i odpowiedzialności; 7) zasada samorealizacji -umożliwienie wykonawcy uzyskiwanie satysfakcji i zadowolenia z wykonywanej pracy.