3554

Me_magnetyczne

traktujemy jako    stan

przestrzeni, w której występuje działanie siły na poruszające    się

ładunki. Aby badać właściwości    pola

magnetycznego, możemy w każdym punkcie środowiska i dla dowolnej chwili przyporządkować polu magnetycznemu dwa wektory : wektor indukcji magnetycznej B    oraz

wektor    natężenia

magnetycznego    H.

Wektory te są powiązane zależnością :    B=pH=|lr

|ioH gdzie:    p -

przenikał ność magnetyczna

bezwzględna w H/m, po -przenikał ność magnetyczna próżni równa, pr - przenikalność magnetyczna względna określająca ile razy przenikalność danego środowiska jest większa od przenikalności próżni. Jednostką    indukcji

magnetycznej jest tesla [1T], a jednostką natężenia    pola

magnetycznego amper na metr [lA/m]. Strumień indukcji magnetycznej B przez powie rzchnię S czyli: 4>= f B^ds. nazywa się    strumieniem

magnetycznym. Jednostką strumienia jest weber [lWb=lV*s]. Jeżeli wektor indukcji jest jednakowy we wszystkich punktach powierzchni S, to:    d>=B*S. Dla

materiałów

magnetycznych zależność

B=f(H) jest nieliniowa i opisana tzw. pętlą histerezy.

Qiarakter.Yst.Yke magnesowania Bm = f(Hm)obwodu magnetycznego wyznaczamy w układzie pomiarowym .wykonując pomiary prądu i napięcia po stronie pierwotnej oraz napięcia wtórnego

Wartość_maksymalną

indukcji_magnetycznej

Bm wyznacza się na podstawie    wskazań

woltomierza    V

.przyłączonego    do

uzwojenia zasilającego (pierwotnego) :    Bm =

Up/4,44*f *Z p*S,, gdzie dodatkowo f to częstotliwość napięcia zasilającego    obwód

prądem o przebiegu sinusoidalnym (f=50 Hz). Wykorzystując prawo przepływu    można

obliczyć natężenie pola magnetycznego Hm: Hm = 0 /lśr=( ka * I *z, )/Ur gdzie ka to współczynnik amplitudy    prądu

zasilającego; I to wartość szczytowa prądu;

Iśr to średnia długość drogi strumienia w obwodzie magnetycznym.

Na podstawie pokazowego ćwiczenia z przewodnikiem z prądem i opiłkami wynika pewna prawidłowość, którą w elektrotechnice zapisuje

się regułą_śruby

prawoskretnei. Jeżeli kierunek    ruchu

postępowego śruby jest zgodny z kierunkiem przepływu prądu to

kierunek obrotu śruby określa zwrot linii pola magnetycznego wytworzonego przez ten prąd

Prąd_płynący_w

przewodniku wytwarza wokół siebie pole magnetyczne. Jeżeli w tym polu znajdzie się inny przewodnik, w którym również płynie prąd, to na ten przewodnik będzie działać    siła

elektrodynamiczna. Ale ten drugi przewodnik także wytwarza wokół siebie pole magnetyczne, w którym z kolei znajduje się przewodnik pierwszy, na niego więc również będzie działać siła elektrodynamiczna. Zresztą wzajemność działania na siebie tych przewodników wynika także z III zasady dynamiki Newtona